7 1970: op naar Hoevelaken Er was onvoldoende ruimte in Den Haag om de uitbreiding van medewerkers te huisvesten en daarnaast was het pand lastig te bereiken voor klanten. CPS besloot te verhuizen naar het midden van het land. Er werd een pand gevonden in Hoevelaken: een boerderij met een groot stuk land eromheen. DeVinkenhoef heette het hoofdgebouw. Op het omliggende land werden noodgebouwen neergezet. Jaren 80: kleuter- en lagere school gaan samen De Wet op het Basisonderwijs werd in 1985 ingevoerd. Deze wet voegde de kleuter- en lagere school samen tot basisschool. De kleuterklassen en eerste tot en met zesde klas werden omgedoopt tot groep één tot en met acht. We moesten ervoor zorgen dat dit in elkaar geschoven kon worden: als één ononderbroken lijn in het ontwikkelingsproces binnen de vertrouwde omgeving van één school. Pabo Tegelijk met de samenvoeging van de kleuterschool en de lagere school, ontstond ook de pabo uit een fusie van de Pedagogische Academie met de Opleidingsschool voor kleuterleidsters. De gedachte achter deze fusie was om de ontwikkeling van kinderen zo continu mogelijk te laten verlopen. Daar paste één opleiding tot leraar basisschool bij. De kleuterleidsters moesten nascholing volgen, omdat zij in een basisschool met oudere kinderen gingen werken. De onderwijzers hoefden van het Ministerie van Onderwijs niet nageschoold te worden voor het onderwijs aan kleuters. 1995: op naar Amersfoort CPS bleef maar groeien waardoor we opnieuw naar een ander gebouw moesten. Amersfoort werd het. Deze locatie, in de buurt van station Schothorst, was nog makkelijker te bereiken voor onze klanten. Het gebouw werd met veel inbreng van medewerkers door een architect ontworpen. Het moest voldoen aan de missie van CPS destijds: openheid, ontmoeting en eerbied voor de schepping. 1997: CPS op eigen benen Jarenlang kregen de pedagogische centra, zoals CPS, subsidie van de overheid. Dit werd van 1997 tot en met 2013 stapsgewijs afgebouwd met de wet Subsidiëring Landelijke Onderwijsondersteunende Activiteiten (SLOA). We moesten steeds commerciëler gaan werken en de organisatie ging er anders uitzien. Sinds 2014 staan we volledig Wim Westerman (79 jaar, voormalig adviseur primair onderwijs, lerarenopleiding en onderwijsbegeleiding): ‘De diversiteit nam toe door het snel groeiende aantal gastarbeiders- en vluchtelingenkinderen. Zij spraken geen Nederlands en kregen door de Wet op het Basisonderwijs (1985) het recht om les in hun eigen taal te krijgen. Daarnaast werd het mogelijk om, behalve christelijk en humanistisch onderwijs, onder meer islamitisch onderwijs te geven. Intercultureel onderwijs en onderwijs in geestelijke stromingen werd voor alle leerlingen verplicht. Dat was erg belangrijk, want hoe ga je om met verschillende culturen in de basisschool?’ Huib van den Doel werkte van 1970 tot 1980 bij CPS als algemeen directeur. ‘In het begin was het mijn taak om alle losse delen samen te smeden. Het instituut ontwikkelde zich als speler in de wereld van het onderwijsbeleid op het terrein van de inhoud. In tien jaar tijd werd het personeelsbestand verdrievoudigd. We rolden vanuit de vrijheid-van-onderwijsgedachte een missie uit.’
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=