Hoop Magazine

Je bent geliefd! Toerusting 14 Het begint in het Oude Testament met Abram. Hij had een belofte ontvangen van God toen hij al aardig op leeftijd was. Daarom is Abrams eerste reactie: ‘Wat heeft het voor zin, God? Zoals het er nu voor staat, zie ik nog niet zoveel van Uw belofte want hoe kan ik vader worden van vele naties als ik niet eens een zoon heb? Ik kan mijn eigendom niet eens aan mijn nakomelingen geven.’ En God laat Abram, door middel van de sterren, zien dat het menens is. Hij verzekert Hem dat zoveel sterren hij kan tellen, zo zal het zijn met zijn nageslacht. En wat doet Abram? Hij vertrouwt op de HEER. HEER met hoofdletters, want dat is in het Hebreeuws Jahweh. De God die zich later bekendmaakt aan Mozes als de God met de naam ‘IK BEN’. Maar voordat deze belofte in vervulling gaat, moet Abram nog vijfentwintig jaar wachten. Abram is een voorbeeld van het feit dat Gods timing meestal niet onze timing is en dat kan soms heel irritant zijn. Abram moest wachten en God beweegt langzaam in de richting van datgene wat Hij wil doen en niets houdt Hem tegen. Advent is een tijd van wachten, wachten op de vervulling van Gods belofte. Dat God alles recht zal zetten met de komst van Zijn Zoon Jezus. Abram Lees Genesis 15:1-6 Toeleven naar Kerst Mijn tijd met God Door Bobby Schuller We zitten volop in de Adventstijd. Advent herinnert ons aan de discipline van het wachten. Wachten vraagt om geduld en bereidheid. In het kerstverhaal was er ook een aantal mensen die heel lang moesten wachten op Gods belofte. Laten we met hen meelopen en kijken hoe zij dat deden en wat het hen uiteindelijk bracht. Wat belangrijk is in het proces van wachten, is om te vertrouwen dat God je uiteindelijk brengt waar je wezen moet als je je hart openstelt voor Zijn stem. Dat deden Abram, Simeon, Zacharias en Maria ook. Als God een droom in jouw hart heeft geplaatst, moet je begrijpen dat je Zijn wandelsnelheid moet aanhouden. Advent is niet Kerst zelf. Het is het wachten op Kerst. Advent betekent letterlijk ‘de komst’. Het is net als het wachten op een vliegveld: je bent vol spanning totdat je kinderen per vliegtuig arriveren, of je ouders, of een goede vriend, maar ze zijn er nog niet. En dat is wat de adventstijd voor de kerk hoort te zijn: we gedenken hoe er werd gewacht op de komst van de Messias en wij mogen leren dat we onze hoop en dromen kunnen afstemmen op de hoop en dromen van het Joodse volk dat nog steeds op de Messias wacht.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=