COLLEGA REDERIJ | REEDEREI NORDEN-FRISIA voor Ameland, een schip met beperkte diepgang en voorbereid op duurzame aandrijving. Inspirerend om te zien dat collega’s in het buitenland dezelfde route varen richting schoner, slimmer en betrouwbaarder eilandvervoer. Van verleden naar toekomst Frisia houdt oog voor het verleden, maar bouwt aan de toekomst. Zo werd recent op Norderney het moderne terminalgebouw “Haus Schiffahrt” geopend – een ruim, licht en duurzaam complex dat het comfort van passagiers naar een hoger niveau tilt. Tegelijkertijd blijft de rederij investeren in modernisering van de vloot, in samenwerking met lokale partners en in passagiersbeleving. Of het nu gaat om Ameland, Schiermonnikoog, Juist of Norderney – de veerdienst vormt de levenslijn van de gemeenschap en speelt een sleutelrol in economie, toerisme én dagelijks leven. Samen vooruit De ontmoeting met Reederei Norden-Frisia laat zien dat rederijen van elkaar kunnen leren – of het nu gaat om duurzaamheid, slimme logistiek of het versterken van de eilandband. Samen delen we dezelfde missie: zorgen voor een veilige, betrouwbare en toekomstbestendige verbinding met de eilanden. EEN LAATSTE OVERPEINZING Gemeenschapszin. Een fenomeen wat omschreven wordt als: “gevoel van verbondenheid met de medemensen of de gemeenschap waartoe men behoort.” Toen ik halverwege 1998 op Ameland kwam werd ik geconfronteerd met een voor mij nieuw gevoel van verbondenheid. Een gevoel van thuiskomen. Verbaasd liep ik over het eiland. Na jarenlange omzwervingen over de aardbol beschouwde ik mijzelf als ‘homo mondialis’; man van de aarde. Niet noodzakelijkerwijs behorend tot één bepaalde groep of land, maar meer één met de gehele aarde. Mijn komst naar de Wadden markeerde een nieuw inzicht. Het gevoel thuis te komen op een plek die ik niet eerder had bezocht verwarde mij en gaf me tegelijkertijd een enorme rust. De eilanden hebben in hun kleinheid en beperking een ruimte en grootsheid die zijn weerga niet kent. Niet voor niets zijn de eilanden zo populair. De bezoekers vinden er iets wat in de eigen leefomgeving gemist wordt. De samenleving is de laatste jaren in een rap tempo veranderd. De economische crisis, de coronacrisis en de klimaat crisis hebben een deuk geslagen in ons zelfbeeld. Overal klinkt de roep om meer ‘gemeenschapszin’. Maar wat ís die gemeenschapszin eigenlijk? Die vraag wordt de laatste tijd beantwoord in termen van ‘normen en waarden’ of ‘nationale identiteit’. Maar is dit terecht? ‘We zitten in een extreem ik-tijdperk, terwijl we meer dan ooit gemeenschapszin nodig hebben,’ aldus de Amerikaanse socioloog Robert Putnam in een interview in Trouw. Hij is niet de enige die tot een dergelijke conclusie komt. Zo stelt de Franse denker Eric Sadin dat we in ‘het tijdperk van de ik-tiran’ leven. Dat is volgens hem een tijdperk waarin we geen gemeenschappelijk referentiepunt meer hebben, waarin het wantrouwen tegen gevestigde overheid overheerst en de publieke woede het kookpunt nadert. Ameland en Schiermonnikoog hebben me juist een duidelijk gemarkeerd referentiepunt gegeven, ieder op zijn eigen manier en met een eigen karakter. Tegelijkertijd kampt men ook óp de eilanden met de ontwikkeling van de maatschappij. Social media slingert alles flink aan doordat er een platform van veilig gifspuien gecreëerd wordt. Gelukkig is de warmte van het geheel sterker dan de gifspuiende enkeling. En overheerst bij mij dankbaarheid en nederigheid dat ik onderdeel ben mogen gaan uitmaken van deze gemeenschap. Echte gemeenschapszin begint bij jezelf en is in deze tijd moeilijk, maar als het ons lukt om elkaar de ruimte te blijven geven en bij elkaar te blijven, o zo bevredigend. “ Het belangrijkste in een werkelijke gemeenschap is dat iedereen daarin enkeling durft te zijn.” Sören Kierkegaard (1813 - 1855) “ De gezondheid van een gemeenschap is een haast onfeilbare maatstaf voor haar moraliteit.” (“The health of a community is an almost unfailing index of its morals”) James Martineau (1805 - 1900) COLUMN WPDetails Lente 2025 I 37 36 I Magazine van Royal Wagenborg
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=