» 8 VBS - mei 2024 Kijkje achter de schoolmuur Ook zo benieuwd hoe andere scholen werken of innoveren? Deze rubriek geeft je inspiratie en ideeën. stonden goede aanvullingen’, zegt Colen. ‘Bijvoorbeeld dat de leerkracht op vrijwillige basis het medicijn toedient. Als een leerkracht zich daar niet comfortabel bij voelt, moet je een andere afspraak maken.’ De Pandelaar heeft de beide protocollen samengesmeed tot een eigen, schoolspecifiek protocol. Azaron of Jodium werden op De Pandelaar zonder officiële afspraken gegeven, over paracetamol werd even gebeld met de ouders. ‘En er zijn een paar leerlingen die medicijnen slikken tegen adhd. Dat bewaren leerlingen zelf, of ze leggen het in een laatje bij de juf. Meer ervaring hadden we niet.’ Maar ook over zaken als Jodium moeten afspraken worden vastgelegd, blijkt uit het voorbeeldprotocol. ‘Het bestuur moet er een standpunt over innemen. Dat doen we nu, we hebben vastgelegd dat het bestuur het oké vindt als we zelfzorgmiddelen gegeven, en bij paracetamol altijd even bellen. Bij specifieke medicatie, zoals die epilepsiemedicijnen, hebben we vastgelegd dat de conciërge die medicatie beheert, het koel bewaart, op een aparte plaats, en dat de groepsleerkracht het toedient.’ De Medezeggenschapsraad moet het protocol nog goedkeuren. Daarna worden de ouders via de nieuwsbrief over het protocol geïnformeerd. Met de ouders van de kinderen die specifieke medicijnen krijgen, gaat de school persoonlijk in gesprek. ‘We gaan het ook meenemen in de intakegesprekken met ouders, zodat ook nieuwe ouders weten hoe we hiermee omgaan’, zegt Colen. Hoewel er in de praktijk nooit problemen waren rond het verstrekken van medicijnen, vindt Colen het wel prettig dat het protocol er is. ‘Het is niet zo dat je van de verantwoordelijkheid en de aansprakelijkheid af bent, maar het protocol dekt wel een stukje af. Het is duidelijk dat je niet zomaar wat doet, dat er eenduidige afspraken zijn die voor ieder kind hetzelfde zijn. Het is weliswaar weer een administratieve taak, maar het is wel belangrijk. We willen hier zorgvuldig mee omgaan.’ ‘Wij kregen de vraag of we een kind medicatie wilden geven bij een epileptische aanval’, vertelt Wendy Colen van Jenaplanschool De Pandelaar in Gemert. Colen maakt beleid als lid van het Management Team, organiseert evenementen en zorgt ervoor dat de school het papierwerk op orde heeft. Een vraag over medicijnverstrekking ligt daarom op haar bordje. ‘Dit kind was al bij ons op school toen het de ziekte ontwikkelde. Als zich een aanval voordoet, moeten wij meteen kunnen handelen, daarom wilden de ouders dat wij het medicijn klaar hebben liggen.’ Dit verzoek van de ouders riep bij het team de nodige vragen op. ‘Het gaat om specifieke medicijnen, dus er kwamen vragen als: zijn we wel bevoegd om dit middel te geven? Wie houdt de houdbaarheidsdatum in de gaten?’ Het onderwerp is te belangrijk om in onderling overleg te regelen, dus ging Wendy Colen te rade bij een groter schoolbestuur in het dorp. Daarnaast vroeg ze het voorbeeldprotocol Medicijnverstrekking en medisch handelen op bij VBS. ‘Daarin Tekst Susan de Boer www.depandelaar.nl Als een kind op het plein is gevallen, dan is het niet ongebruikelijk dat de leerkracht of de conciërge de knie insmeert met ontsmettingsmiddel. Maar hoe ga je om met het geven van medicijnen die niet onder het zelfzorgarsenaal vallen? Scholen vragen steeds vaker het Protocol Medicijnverstrekking op bij VBS, zoals Jenaplanschool De Pandelaar. Het protocol medicijnverstrekking geeft duidelijkheid Wendy Colen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=