14 15 Ik kende de statistieken over het overlijdensrisico bij sepsis, wist dat sepsis een septische shock kan worden met een nog veel grotere kans om het loodje te leggen én, als je het overleeft, een aanzienlijke kans op orgaanschade. Ik stuurde een tekstbericht aan een hoogleraar medische microbiologie van het VUmc die ik goed kende sinds ik een boek geschreven had over antibioticaresistentie. Ik had mazzel. Ze was thuis en reageerde meteen. Ze vroeg op mijn verzoek de microbioloog die dienst had in het ziekenhuis waar ik lag, om in te grijpen. Die microbioloog, toevallig opgeleid door diezelfde hoogleraar, kwam meteen in actie. Pakweg een uur later kreeg ik een maximale dosis gentamicine. Die deed zijn werk. Vervolgens heb ik nog negen dagen aan een infuus met antibiotica gelegen, heb ik een kuur van een week mee naar huis gehad en kreeg ik vanwege een complicatie nog eens tien dagen antibiotica. Vier weken in totaal, om 3 dagen antibiotica uit te sparen. Zuinig omgaan met antibiotica is goed, maar té zuinig is schadelijk voor patiënten. Mijn herstel van de infecties en al die antibiotica leek voorspoedig te verlopen, maar dat was schijn. Twee maanden nadat ik de laatste antibiotica had geslikt kreeg ik een zware psychose. Maar dat is een ander verhaal. WAT IK WIL MEEGEVEN? Houd je ogen en oren open als je in het ziekenhuis belandt of zorg dat je naasten dat doen. Dr. Hjalmar Bouma Internist acute geneeskunde en secretaris van SepsisNet ‘Ondanks de grote maatschappelijke en klinische impact wordt de urgentie van sepsis niet erkend’ In mijn rol als internist-acute Geneeskunde heb ik dagelijks te maken met mensen met een infectie op de spoedeisende hulp (SEH), die mogelijk sepsis hebben of dat gaan ontwikkelen. In Nederland zien we jaarlijks 60.000 mensen met sepsis in het ziekenhuis. Hoewel juist in de vroege fase tijdige herkenning essentieel is om orgaanfalen te voorkomen, kan vroege herkenning van sepsis en de voorspelling van het klinische beloop erg moeilijk zijn door de aspecifieke en uiterst variabele symptomen. Een klein deel van de mensen is reeds bij aankomst op de SEH dusdanig ziek, dat directe opname op de Intensive Care (IC) nodig is. De meerderheid van de patiënten behoeft geen IC behandeling, maar kan op de verpleegafdeling behandeld worden. De huidige behandeling is echter beperkt tot antibiotica – in het geval van een bacterie - en ondersteunende zorg in de vorm van infuus, zuurstof en eventueel bloeddrukverhogende medicatie of beademing op de IC. Omdat we de mechanismen die leiden tot orgaanfalen nog onvoldoende begrijpen, is er geen behandeling gericht op het voorkomen van orgaanfalen. In het ziekenhuis overlijdt één op de vijf patiënten aan sepsis. De mensen die het overleven, hebben een grote kans op hart-/vaatziekten en een kortere RINKE VAN DEN BRINK :
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=