Nationale Opera & Ballet

Dansers: Timothy van Poucke en Constantine Allen | Foto: Hugo Thomassen Drieluik Monument voor een gestorven jongen Choreografie Rudi van Dantzig Muziek Jan Boerman Decor en kostuums Toer van Schayk Licht Jan Hofstra en Toer van Schayk 7e Symfonie Choreografie Toer van Schayk Muziek Ludwig van Beethoven Decor en kostuums Toer van Schayk Licht Jan Hofstra IN FLUX Wereldpremière Choreografie Juanjo Arqués Muziek Thomas van Dun Decor en kostuums Tatyana van Walsum Licht Yaron Abulafia Dramaturgie Fabienne Vegt Muzikale begeleiding Het Balletorkest o.l.v. Thomas Jung Première 11/9/2025 Volgende voorstellingen: 13, 14*, 16, 17, 19, 20, 26, 27, 28* september 2025 | Aanvang: 20.15 uur / *14.00 uur | Start kaartverkoop: 8 mei 2025 | Prijscategorie: C | Locatie: Grote Zaal, Nationale Opera & Ballet In 1965 creëerde Rudi van Dantzig zijn Monument voor een gestorven jongen. Een onthutsend portret van een jongen die worstelt met zijn homoseksualiteit, net als Van Dantzig dat zelf in zijn jeugd deed. Het uit nachtmerrieachtige scènes opgebouwde werk was destijds zó baanbrekend dat het de aandacht trok van de Russische balletster Rudolf Nureyev. Zijn vertolking van de rol van de ‘gestorven jongen’ zorgde voor de internationale doorbraak van zowel Van Dantzig als Het Nationale Ballet. Krachtig en levenslustig Toer van Schayk – die de hoofdrol in Monument voor een gestorven jongen overigens als eerste, en meest indrukwekkend vertolkte – liet zich in 1986 door Beethovens Zevende inspireren tot een ballet vol levenslust, dynamiek en vitaliteit. Op de krachtige, ritmisch stuwende muziekdelen wervelen de twintig dansers over het toneel, terwijl Van Schayk op het tweede, meer beschouwende deel een emotioneel portret schetst van twee mannen die elkaar uiteindelijk niet kunnen bereiken. Zijn juichend ontvangen 7e Symfonie werd bekroond met de VSCD-Choreografieprijs. ‘Vloeibare’ identiteiten Naast beide meesterwerken toont Monument de wereld- première van IN FLUX van Juanjo Arqués, op nieuwe muziek van componist (en Project Rembrandt-winnaar) Thomas van Dun. Behorend tot de nieuwe generatie dansmakers benadert Arqués het onderwerp van zijn creatie – genderidentiteit – met een eigentijdse, open blik. Volgens hem houden we nog te veel vast aan binaire opvattingen over sekse en identiteit. Met een abstracte, poëtische danstaal pleit hij in IN FLUX voor meer erkenning van ‘vloeibare’ identiteiten, zodat iedereen zich gezien en gewaardeerd kan voelen. Baanbrekend, wervelend, actueel Thema’s als homo-emancipatie en genderidentiteit hebben altijd een plek in ons hedendaagse repertoire gehad. Aansluitend op Pride Amsterdam 2025 openen we het seizoen 2025 – 2026 daarom met twee mijlpalen van de Nederlandse danskunst én een wereldpremière, die elk een heel persoonlijk licht op deze onderwerpen laten schijnen. “ We houden nog te veel vast aan binaire opvattingen over sekse en identiteit” Juanjo Arqués Alexandra Radius Prijs Tijdens de premièrevoorstelling van Monument, op 11 september, zal ook de jaarlijkse Alexandra Radius Prijs worden uitgereikt. Deze prijs van de Vrienden van Het Nationale Ballet gaat naar de danser die, volgens de jury, in seizoen 2024 – 2025 de meest opvallende prestatie(s) leverde. De prijs wordt uitgereikt door de naamgever van de prijs, voormalig prima ballerina Alexandra Radius. 73

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=