Hoe komen die ‘conflicting realities’ terug in het komende seizoen? “In zijn nieuwe werk Theory of Flames brengt componist Michel van der Aa dit thema prangend naar voren. Als de hoofdpersoon in de ban raakt van een complottheorie, drijft ze steeds verder weg van haar naasten. Net als in zijn andere opera’s onderzoekt Van der Aa hier de existentiële vragen en maatschappelijke dilemma’s waarmee het digitale tijdperk ons confronteert.” “Onder invloed van social media zijn samenlevingen steeds meer verdeeld geraakt. Het probleem is niet dat mensen er uiteenlopende ideeën op nahouden – die diversiteit geeft juist kleur aan een samenleving – maar als mensen in gescheiden werkelijkheden komen te leven, moeten we vrezen voor fatale gevolgen. Theory of Flames werkt deze problematiek uit in een hedendaagse vertelling. Maar ook opera’s uit andere tijdperken tonen conflicten tussen verschillende denk- en belevingswerelden. Met het thema ‘conflicting realities’ nodigen wij het publiek uit met ons te ontdekken wat deze opera’s ons kunnen vertellen over de verdeeldheid in onze samenleving.” Kun je een voorbeeld geven? “Neem Mozarts Le nozze di Figaro. Dat speelt zich af tegen de achtergrond van grote ongelijkheid. Slechts drie jaar na de oorspronkelijke première leidde de frictie tussen de verschillende sociale klassen tot de Franse Revolutie. In zijn scherpe enscenering maakt regisseur Kirill Serebrennikov de spanning tussen de haves en de have-nots ook in onze tijd heel sterk voelbaar. Een ander voorbeeld Interview Sophie de Lint over het nieuwe operaseizoen is I Capuleti e i Montecchi, Bellini’s versie van het verhaal van Romeo en Julia. In haar regie wil regisseur Tatjana Gürbaca benadrukken hoe de liefde tussen Romeo en Julia van meet af aan wordt overschaduwd door de verbittering van hun ruziënde families. De productie toont hoe wederzijdse haat kan leiden tot een draaikolk van geweld waaruit niemand kan ontsnappen.” Kan opera ook tegengif bieden tegen het botsen van wereldbeelden? “Theater nodigt je uit je te verplaatsen in verschillende perspectieven. Voeg daar de kracht van muziek aan toe, die direct tot de ziel kan spreken, en je hebt een kunstvorm die je op een intense manier empathie kan laten voelen voor zeer uiteenlopende perspectieven. Dat is een grote kracht.” “Daarnaast is er ook een subtielere werking van opera. Waar de constante stroom van berichten op onze schermen ons aanzet tot snelle meningen en primaire reacties, werkt opera op een ander niveau. In de zaal kun je je open- stellen voor een ervaring waar je niet onmiddellijk op hoeft te reageren. Ook in de dagen erna blijft de ervaring zich ontwikkelen. Zo biedt opera je de ruimte voor reflectie op jezelf en op de wereld.” Spelen dit soort gedachten over de kunstvorm een rol bij het samenstellen van het seizoen? “Ze spelen altijd mee op de achtergrond, maar onze focus ligt vooral op het publiek. We willen onze vaste toeschouwers blijven inspireren en tegelijkertijd ook nieuwe publieksgroepen aanspreken. Dat vraagt om een gevarieerd programma. Publieksreacties helpen ons om een goede balans te vinden. Bovendien hebben we vruchtbare dialogen met partners, zoals orkesten, artiesten en coproducenten. We willen binnen een seizoen ook recht doen aan de verscheidenheid aan werken die de operageschiedenis heeft opgeleverd. Een belangrijk deel van de programmering bestaat uit klassiekers van componisten als Mozart, Wagner, Verdi en Puccini. Daarnaast brengen we nieuwe opera’s en minder bekende werken die een plek in het repertoire verdienen.” Welke minder bekende opera’s zijn dat? “Een daarvan is Tsjaikovski’s De maagd van Orléans, een grootschalige opera over Jeanne d’Arc, met glorieuze muziek en een prominente rol voor ons koor. Deze titel stond hoog op het verlanglijstje van regisseur Dmitri Tcherniakov, die als geen ander het Russische repertoire weet te betrekken op de wereld van vandaag. Hij ziet de Franse strijdster als een personage dat de sociale normen uitdaagt en daarom wordt uitgestoten door de samenleving.” “Ook Die Passagierin (1968) van Mieczysław Weinberg verdient een plek in het repertoire. Aan boord van een oceaanstomer in 1960 wordt de Duitse Lisa geconfronteerd met haar verleden als SS-opzichter in Auschwitz, wanneer ze een voormalige gevangene denkt te herkennen. Sinds de eerste uitvoering in 2006 heeft deze opera langzaam zijn weg gevonden naar internationale podia. Regisseur Tobias Kratzer benadert het zware thema op een intelligente en gevoelige manier. We kijken ernaar uit om zijn bekroonde productie – door het Het thema van het nieuwe operaseizoen is ‘conflicting realities’. Directeur Sophie de Lint blikt vooruit op de producties van het komende jaar, met grote klassiekers, onbekende meesterwerken en een jubileumeditie van het Opera Forward Festival. 14 Opera
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=