Philip: “De generaties na hen – ook de onze – hebben niet dezelfde ervaringen. Sociale zekerheden vallen weg, het politieke klimaat verhardt. En dan hebben we het nog niet eens over de gevolgen van klimaatverandering.” Ted: “Er is een interessante kloof ontstaan tussen de generaties. En het gevoel dat we nu, als samenleving, aan de rand van de afgrond staan.” Nina: “De titel van het werk is een citaat van een van de geïnterviewden, die, terwijl hij over zijn generatie nadacht, opmerkte: ‘wij zijn de gelukkigen’.” Ted: “Een aantal jaar geleden hadden Philip en ik het idee voor een community- operaproject om mensen aan het eind van hun leven te interviewen. Dat project is nooit van de grond gekomen, maar het idee om terug te kijken op een grote tijdsspanne, om geïnterviewden van in de zeventig en tachtig te vragen om na te denken over hun leven en dat materiaal te verwerken in een opera, is ons bijgebleven. Dit is de generatie van onze ouders en vragen over de levenskeuzes en verantwoordelijkheden van deze generatie komen vaak terug in politieke en culturele discussies. Dus wilden we een manier, een vorm, vinden om die vragen te onderzoeken.” Philip: “Tijdens de lockdown las ik De Jaren van Annie Ernaux, een roman die haar eigen levensverhaal vertelt tegen de achtergrond van sociale en politieke veranderingen in het naoorlogse Frankrijk. We bespraken het boek en samen met toneelschrijver Nina Segal kwamen we op een idee: wat als we niet één mensenleven, maar een groot aantal verschillende levens samen zouden brengen om een kaleidoscopisch verhaal te vertellen over een generatie in West-Europa? We waren al langer fan van Nina’s werk en zagen in haar schrijfstijl een perfecte match voor dit project.” Nina: “Ik was meteen geïnteresseerd in het project, vooral vanwege de enorme ambitie en omvang. We begonnen met het inzetten van interviewers in verschillende landen, waaronder Nederland, België, Duitsland, Denemarken, Zweden, Oostenrijk, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Ze interviewden meer dan 70 mensen aan de hand van een vragenlijst die we hadden opgesteld. Deze gesprekken werden vervolgens getranscribeerd en vertaald en daaruit hebben we het Engelstalige libretto gedestilleerd.” Ted: “We beschikten uiteindelijk over een grote verzameling getuigenissen waaruit we konden putten, van rauwe, emotionele bekentenissen tot banaal commentaar op het alledaagse. We hebben op verschillende manieren uit dit bronmateriaal geput. Sommige delen hebben we woordelijk gebruikt, andere prikkelden onze eigen verbeelding om verder te schrijven en weer andere zijn samengevoegd tot collectieve herinneringen.” Philip: “Daarmee bevindt het werk zich in zekere zin ook tussen documentaire en fictie in.” Nina: “Wat ons fascineert aan deze generatie is dat deze mensen geboren zijn in een tijd van schaarste, tijdens en net na de Tweede Wereldoorlog. In de loop van hun leven maakten ze een immense verschuiving mee in de maatschappij, de economie en de cultuur. Ze kregen over het algemeen kansen die hun ouders niet hadden gekregen en ze waren getuige van een ongekende golf van wetenschappelijke en technische vooruitgang, van culturele normen die evolueerden en van de geboorte van het moderne consumentisme en exponentiële financiële groei.” Ted Huffman Ted Huffman is schrijver en regisseur. Zijn werk omvat producties voor onder meer Festival d’Aix-en-Provence, Opéra national de Paris, Royal Opera House Londen en De Munt Brussel. Bij De Nationale Opera was hij eerder te gast met Les mamelles de Tirésias, de double bill Trouble in Tahiti / Clemency en Denis & Katya. Tekst: Laura Roling “Er is een interessante kloof ontstaan tussen de generaties” Foto: Lea Meienberg 49
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=