Hoop Magazine

Je bent geliefd! Ik kon niet in de Bijbel lezen, daar had ik geen focus voor. Ik kon zelfs geen serie kijken. Ik was steeds onrustig. Niks lukte. Ik had ergens een hoop verdriet, maar ik wist niet waar dat vandaan kwam. Toen heb ik een wandelcoach in de arm genomen. Maar ja, ik dacht wel: als ik niet weet waar het vandaan komt, hoe moet een coach dat dan wel weten? Uiteindelijk kreeg ik de dag voordat we gingen wandelen, een droom van God. Ik had nog nooit een droom van God gehad, maar die droom legde precies de vinger op de zere plek.’ HINENI ‘De droom ging zo: ik zat in een soort aula en voor mij zat een begrafenisondernemer die ik goed ken. En terwijl de dienst al bezig was, ben ik nog druk met een printer op schoot allerlei dingen aan het uitprinten. En ik dacht: oh, dat is niet goed. Ik was gewoon nog rouwkaarten aan het printen! Dus ik vertel aan mijn coach Eli: “Ik denk dat God me iets wil vertellen: dat ik onverwerkt trauma heb van begrafenissen en verdriet omdat ik daar geen tijd voor heb vrijgemaakt omdat ik altijd aan het werk ben.” We zijn toen naar de begraafplaats gegaan. Ik moest even exposure hebben om bij die pijn te komen, want anders voel ik het niet. We gingen naar het graf van Jade. Jade was een vriendin die in 4 havo een einde aan haar leven maakte. Op de middelbare kwamen dat soort verhalen altijd bij mij: seksueel misbruik, zelfdoding en ik dacht altijd dat ik die mensen moest redden. Nu weet ik wel beter. Op de begraafplaats kwam heel veel emotie bij me los. Ik leerde wat er gebeurt als ik voel. Na die droom dacht ik na over dromen in de Bijbel en het verhaal van Samuel schoot me te binnen. Telkens werd hij wakker en dacht dat Eli hem riep. En mijn coach heet ook Eli, dus ineens dacht ik: wow! Alsof ik in een parallelle wereld leefde en alles bij elkaar kwam. Ik zag de letters ‘Hineni’ voor me wat betekent ‘hier ben ik’. Op datzelfde moment kreeg ik een heavenly download in mijn brein, zo noem ik het. Binnen een uur had ik een nieuw businessplan voor het maken van chocoladerepen en bonbons waarbij ik tot zegen kan zijn.’ HEEL MENS WORDEN ‘De ijssalon was altijd mijn prestige, mijn identiteit. Elke deur waardoor je bent binnengekomen, was een jaarlijkse verbouwing want alles moest groot, groter, groots. Drie deuren. Ik kon niet zo goed thuis zijn, want dan viel ik in een zwart gat. Dus ik werkte of ik pakte een vliegtuig naar een Aziatisch land om te backpacken en te vluchten naar waar niemand me kende. Hoe ongelukkiger ik was, hoe groter de ijssalon werd en des te meer ruimte ik had om me te verstoppen. Maar op den duur kon ik het toneelstukje niet meer volhouden dus toen kwam bijna drie jaar geleden de vraag: wie is Thomas eigenlijk los van de ijssalon? Dat was het moment dat ik tot geloof kwam. Ik ervaar dat God dwars door gebrokenheid wil herstellen, net zoals eind vorig jaar. Dat is dan nog een stukje waar God je wil helpen om nog meer een heel mens te worden.’ Levensverhaal 8

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=