Je bent geliefd! ONGEREMD ‘Als kind zong ik de hele dag, maar vond het doodeng om op een podium te staan want dan kijkt iedereen naar je. Maar op m’n dertiende werd ik op het podium geduwd en werd er gezegd: “Oké, je mag de worship leiden, want we hebben niemand anders dus ga je gang.” Ik heb toen echt geleerd om me over m’n angst heen te zetten. Ik ben nog steeds nerveus als ik het podium op moet. De adrenaline giert dan door mijn lijf. Maar ik doe het wel want als ik daar eenmaal sta, dan weet ik dat ik hiervoor gemaakt ben. Ik vind het heel spannend, maar ik word er tegelijk zo blij van. Op het podium ben ik echt mezelf, anders prikken mensen er zo doorheen als het niet echt is. Ik ben dan ongeremd. Muziek doet iets met je. Ik ga helemaal aan en kan uiten wat ik echt voel. Ik ben het type dat danst en luid kan zijn en dan kom ik van het podium af en dan ben ik opeens weer de rustige Ann. In het dagelijks leven moet je toch aan bepaalde dingen voldoen. Je bent moeder, 39 jaar en mensen verwachten dat je je volwassen gedraagt. Mensen willen je toch graag in een hokje plaatsen en dat je binnen de lijntjes kleurt en ik denk dat ik dat heel lang heb geprobeerd, maar ik kan dat absoluut niet. Op het podium ben ik een vrije vogel.’ KEURSLIJF ‘Ik denk dat veel mensen in een keurslijf leven en ik heb dat ook lange tijd gedaan, maar dat is niet echt leven. Dan leef je zoals mensen het van je verwachten. Ik denk dat we vaak zo bezig zijn met regels en goed gedrag. Als kind van een voorganger heb ik jaren als het ware in een glazen huis gewoond: alle ogen waren op je gericht, elk foutje werd onder een vergrootglas gelegd. Dus ik gedroeg me keurig. Een gezegde is ‘je moet een kind vormen, niet breken’, maar ik denk dat ik hierdoor wel gebroken was, mijn vleugels waren afgeknipt. Daarom ben ik nooit echt tiener geweest. Ik heb altijd gedaan wat m’n ouders van me vroegen en er werd veel van me verwacht ondanks dat ik het tweede kind was. Ik heb een gehandicapt zusje boven me, dus daarom werd ik behandeld als de oudste. Mijn ouders deden ook hun best om te overleven met een verdrietige situatie thuis. Ik had het gevoel dat alle verantwoordelijkheid op mijn schouders lag. Dus toen ik op mijn achttiende naar Nederland ging om te studeren, kwam ik op een punt dat ik lak had aan alles, aan wat mensen van me verwachtten. Ik rebelleerde tegen alles wat ik wist, zocht grenzen op en was losgeslagen. Als ik daar nu aan terugdenk, denk ik: bizar, wie was dat? Op het dieptepunt zei ik tegen God: “Ik heb U nodig, niet omdat m’n ouders dat zeggen, maar omdat ik dat ervaar.” Dat was het begin van mijn proces.’ OPERATIETAFEL ‘Tijdens corona toen we online recordings maakten, was er geen publiek. Geen mensen die je konden beoordelen en veroordelen of kritisch zijn. Pas toen kon ik echt doen waarvoor ik gemaakt ben: worshippen. Maar mijn echte turning point was twee jaar voor corona, m’n jongste was toen drie en ik ging naar Amerika. Dat was voor mij echt een overwinning om weg te zijn van huis want sinds ik kinderen had, moest ik dealen met de angst dat er iets mis zou gaan met mijn kinderen. Ik ging naar een kerk daar en wilde langs bij mijn geestelijke ‘moeder’, maar ze had eigenlijk geen tijd want haar moeder lag in het ziekenhuis met een longontsteking. Dus daar zat ik in haar tuinhuis en het was of God zei: “Ik heb je hier naartoe gelokt want Ik wil al je aandacht.” Het was alleen Hij en ik. Hij heeft me in die dagen binnenstebuiten gekeerd en ik heb als het ware op de operatietafel gelegen bij Hem en kwam als herboren terug. Mijn man herkende me amper. Ik had zo’n mooie ontmoeting met God. Het was in de stilte, het waren dromen, ik hoorde Zijn stem zo duidelijk dat ik tot tranen geroerd was. Ik was echt op date met Hem. Ik heb God zo diep en intens èn dichtbij mogen ervaren. Hij heeft m’n diepste emoties blootgelegd en mijn angsten aangepakt. Het was een hele transformatie.’ NIEUWE ZOEKTOCHT ‘Ik hield altijd al van God, maar ik moest Hem opnieuw leren kennen, want ik heb voor m’n gevoel voorheen leren leven vanuit religie en niet vanuit relatie. Het was me opgelegd en ik moest God echt voor mezelf vinden, 'Op het podium ben ik een vrije vogel' Levensverhaal 8
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=