Hoop Magazine

8 relatie wil. Van huis uit gingen we met Pasen en Kerst naar de kerk, maar meer niet. En met verjaardagen baden we. Als 17-jarige was ik heel radicaal in het geloof en heb ik alle ‘wereldse’ cd’s in de container gegooid.’ Lachend: ‘… waar ik nu spijt van heb. Maar het had ook iets moois voor die tijd, dat ik zo radicaal was. Een tijd geleden had ik een gesprek met een goede vriendin van me hierover. Ze hield me een spiegel voor en ik merkte dat ik onbewust toch best heel religieus was in mijn denken. Ik denk dat ik in mijn tienertijd had geleerd dat je gevoel ondergeschikt is aan wat er in de Bijbel staat. Dus ik was heel rationeel bezig met het geloof. Misschien een gek voorbeeld, maar heksenkaas vind ik superlekker, maar dat kocht ik dan niet omdat er een heks op stond. Dus in dat soort dingen blokkeerde ik mezelf wel heel vaak.’ GOD OPNIEUW ONTDEKKEN ‘Toen ik zeven jaar oud was, gingen mijn ouders scheiden. Ik dacht altijd: mijn moeder is mijn vader én mijn moeder, maar op een gegeven moment kom je erachter dat er toch iets mist. Ik zag het vooral toen ik het gezin van mijn partner ontmoette. Dan zie je een compleet gezin. Het beeld van God als vader vond ik lange tijd heel lastig. Dat liedje van ‘Als een kind bij de Vader op schoot’, ik had daar helemaal niets mee, want ik kende dat niet. God was een God die voor je zorgt, maar wel heel ver weg. Ik kan God nu wel meer als vader omarmen, maar ik merk dat ik daarin soms nog steeds op zoek ben. Ik zit in een proces van God opnieuw ontdekken en daarin leer ik God meer als vader kennen. Ik zit daar nog middenin. Nu betrek ik ook veel meer mijn gevoel bij mijn geloof, want dat is ook iets wat ik heb gekregen van God. Maar dat is nog best wel lastig. Ik vond het ook wel heftig dat me een spiegel werd voorgehouden. Ik merk dat ik mijn geloofsleven nu meer vanuit mijzelf mag leven. Dat voelt heel bevrijdend: ik voel me meer mezelf dan ooit tevoren nu ik die ruimte weer heb om emotie toe te laten.’ ONDERDEEL VAN DE SCHEPPING ‘Ik ben gestart met een studie kruidengeneeskunde. Toen ik las over al die planten met medicinale werkingen, raakte ik nog meer verwonderd over wat God allemaal in de natuur heeft gelegd. En als ik dan daarmee bezig ben, word ik heel vaak overrompeld door Gods liefde. Zodra ik in de natuur ben, ervaar ik God. Misschien wel meer dan als ik in de kerk zit te luisteren. Het is Zijn creatie en je bent midden in Zijn schepping. Zonder afleiding. Als mensen hebben we een hele betonnen wereld gebouwd. Toen ik kruiden ging bestuderen, ben ik nog meer onder de indruk van God gekomen. Kruiden zijn echt een geschenk van God. De rode draad die ik de kinderen in de opvang wil meegeven, is allereerst dat ze geliefd zijn. En die liefde mogen ze zelf ook weer uitdelen aan de mensen om hen heen. Voor mij is dat zorgdragen voor de aarde, maar ook voor jezelf, je lichaam, wat je eet. En beseffen dat we onderdeel zijn van de natuur. Ik heb soms het gevoel dat mensen het zien alsof we boven de schepping staan. Dat is een houding van ‘wij mogen hier leven en wij mensen zijn beter dan de dieren’. Natuurlijk mogen we heersen over de schepping, maar dat wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. Als je onderdeel bent van de schepping, vraagt dat om een stukje nederigheid. Door ouders en kinderen daar bewust van te maken, hoop ik hen te inspireren om bewuste keuzes te maken in het leven.’ ‘We zijn onderdeel van de schepping’

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=