Toen Mitchel op de basisschool zat, ging hij bijna wekelijks met zijn moeder mee naar de kerk. Zijn moeder leidde een soort kinderclub waar werd geknutseld. De kleine Mitchel deed vrolijk mee. Zijn vader bleef thuis, want die had niet zoveel met de kerk. ‘Als kind zat ik in de dienst op een bankje. Ik herinner me dat er een matje hing. Dat kon je onder je knieën schuiven als je wilde knielen.’ Wanneer Mitchel een jaar of tien is, blijft hij liever ‘bij zijn vader op de bank om televisie te kijken’. Zijn moeder respecteert dat en Mitchel gaat vanaf dat moment niet meer mee. KWARTJES VALLEN Als hij op de middelbare school het vak godsdienst krijgt, beginnen er een aantal kwartjes te vallen. ‘Als ik bijvoorbeeld bij mijn opa en oma kwam, dan werd er altijd gebeden voor het eten. Ik begon te begrijpen dat dat een uiting was van een stukje dankbaarheid dat we voedsel op tafel hadden. Als ik mensen zag bidden, maakte dat iets in me los. Van de week had ik dat ook nog. Ik zat in een restaurant en daar zat een stel dat bad voor hun eten. Dat zie je eigenlijk nooit in een restaurant, maar ik vond het wel mooi. Tegenwoordig nemen we alles een beetje voor lief: ah joh er staat eten op de tafel, ah joh, we hebben een goed betaalde baan; alsof alles komt aanwaaien. Dus ik vond het wel mooi dat je iemand ziet die God bedankt dat ze mogen eten. Na m’n middelbare school ging ik de opleiding doen voor Toezicht en Veiligheid. Daar werd geen godsdienst gegeven en toen heb ik het eigenlijk losgelaten. Ik had ook geen mensen om me heen die geloofden en mijn moeder was inmiddels afgehaakt qua geloof en was zich op andere dingen gaan focussen. Dan denk je er al snel niet meer aan.’ GELOVIGE VRIENDIN Eind 2021 krijgt Mitchel echter een relatie met de gelovige Femke. Hij kende haar al sinds de basisschool, maar ze hadden heel lang geen contact gehad, tot anderhalf jaar geleden. ‘Ik zag haar en dacht ‘dat is een hele mooie dame’ en stuurde haar een berichtje. Toen hebben we twee maanden heel vaak ge-date met elkaar en op 25 oktober 2021 kregen we een relatie. In het begin moest ik er wel aan wennen dat ik een vriendin had die geloofde. Ik dacht: hoe streng is dat dan? Want daar heb je ook gradaties in. Wat mag wel, wat mag niet?’ Mitchel ontdekt dat het gezin verbonden is met de kerk, maar dat er ruimte is voor ieders eigen manier van geloven. Mitchel vervolgt: ‘Ook kijken ze bij Femke thuis elke zondag naar Hour of Power. Toen ze de eerste keer vroegen of ik mee wilde kijken om negen uur zei ik: “Daarvoor ga ik niet zo vroeg m’n bed uit!” Maar ik heb het toch maar gedaan. Ik vind als je een relatie hebt, dan moet je ook iets over hebben voor je partner.’ Lachend: ‘Ik wilde natuurlijk mijn beste beentje voorzetten. Ik deed het echt voor Femke, want ik zag dat ze er heel gelukkig van werd en er altijd iets uithaalde. Ze was altijd heel positief over het programma en toen dacht ik: ik kijk wel even mee. Tot mijn verbazing vond ik het zelf ook wel leuk. De mensen die bij Jan op de bank zitten, hebben allemaal echt een heel 17 Wanneer Femke over God en over haar geloof praat, begint ze te stralen, vertelt de 22-jarige Mitchel Verboom over zijn vriendin. ‘Het is net of er een bepaald stofje vrij komt. Noem het geluk. En ik vind het heel inspirerend om te zien dat het geloof haar zo gelukkig maakt. Maar soms is dat ook heel frustrerend, want dan denk ik: waarom heb ik dat niet?’ Interview In deze rubriek vertelt een kijker of donateur van Hour of Power over zijn of haar geestelijke zoektocht, geloofsleven en de rol van Hour of Power. Wilt u in de volgende editie hier graag iets over vertellen, mail dan uw verhaal in het kort naar redactie@hourofpower.nl.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=