Verder willen cliënten duidelijkheid. Ze zijn aan het begin van de behandeling vaak al onzeker genoeg. Ze willen weten wat ze kunnen verwachten in de behandeling en van het behandelplan. Zorgverleners moeten zich daarbij bewust zijn van hun houding en de taal die ze gebruiken. Cliënten willen een eerlijk gesprek op basis van gelijkwaardigheid. In gewone taal, zonder vakjargon. Als cliënten merken dat er echt naar hen wordt geluisterd, voelen ze zich gehoord. Op dit moment hebben cliënten vaak het gevoel dat er weinig ruimte is om mee te denken over de behandeling. En dat is juist wat ze willen: ruimte voor persoonlijke inbreng en eigen regie. Wie weet beter dan zijzelf wat belangrijk is en wat nodig is om uit het dal te klimmen, innerlijke rust te vinden en van het leven te genieten? “Vraag ons wat we nodig hebben in en tijdens de behandeling”, aldus een van de cliënten. Tegelijkertijd is het belangrijk dat behandelaars zich realiseren dat cliënten soms niet in staat zijn om hun eigen regie te voeren. Op zo’n moment willen ze graag begeleiding bij het vinden van de juiste weg, vooral als ze net uit een opname komen of als een behandeling is afgelopen. Het is geruststellend als ze ergens kunnen landen. Het zou nuttig zijn als er een overzicht is van organisaties in de wijken waar cliënten terecht kunnen, zowel tijdens als na de behandeling. Dat maakt de behandeling compleet en draagt ertoe bij dat cliënten makkelijker de draad weer oppakken en mee kunnen doen in de samenleving. 26
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=