UW & TRAUMA FIT! 45 gebeuren? Welke kant gaat dit op? We hebben daar ook allerlei laagdrempelige gespreksrondes opgezet zodat mensen hun ervaringen, gevoelens en verhalen konden delen en elkaar konden helpen. Het gaat uiteindelijk om het ervaren van gemeenschappelijkheid, het delen van alles wat er gebeurt. En de vraag stellen: hoe zullen we onze tocht nu verder vervolgen?’ Community De steun die mensen elkaar gaven en nu nog geven heeft het nazorgteam veel energie en voldoening gegeven. Petra: ‘Er ontstonden verbindingen tussen mensen die normaal gesproken niet zoveel met elkaar hebben te maken. Het maakte niet uit of je bij de facilitaire dienst werkte of een witte jas aan had, iedereen was er voor elkaar. Ik werk hier al heel lang en heb dit nog niet zo meegemaakt. De zorg voor elkaar was echt voelbaar.’ ‘Dat horen we ook veel terug in de gesprekken’, vertelt Marie Louise. ‘Mensen waarderen wat het Erasmus MC allemaal voor ze heeft opgetuigd. Je bent met elkaar die community en je steunt elkaar. Dat zoiets kon gebeuren, dat een collega zou worden doodgeschoten, dat gaf een enorm schokeffect. Dat daarna diezelfde community weer met elkaar zorgt dat de effecten en de gevolgen ervan draaglijk worden, dat mensen elkaar weer steunen, is ongelooflijk waardevol.’ Schroom niet Voor wie in de zorg werkt, is het een tweede natuur om goed voor een ander te zorgen. Maar wie goed zorgt voor een ander, zet zichzelf nogal eens op de tweede plaats. Marie Louise: ‘De meeste zorgmedewerkers zeggen heel snel: ik kan dat wel aan, want ik maak elke dag schokkende dingen mee. Maar dat gaat over een ander. Nu gaat het over henzelf. Ze tonen hun eigen kwetsbaarheid soms minder makkelijk.’ Ook langer na het incident kan je soms nog klachten ondervinden. Petra: ‘Als je last blijft houden, of je krijgt op een later moment klachten, dan is dat helemaal niet raar. Praat erover met je leidinggevende. Schroom ook niet om ons te benaderen, er zijn mensen die met je mee kunnen denken.Zorgmedewerkers hoeven zich niet groot te houden, maar ze doen dat vaak wel. Daar doen mensen zichzelf mee tekort. Als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je minder goed voor een ander zorgen. Of omgedraaid: als je goed voor jezelf zorgt, kun je ook goed voor een ander zorgen.’ < Stappenplan zelfzorg 1 D oe niet te stoer: erken hoe het echt met je is. 2 Geef het aan bij je leidinggevende als je nazorg nodig hebt. 3 Beweeg voldoende. 4 Zorg voor gezonde routines in je leven, dat geeft houvast. 5 Zoek sociale contacten op; met collega’s en vrienden of familie buiten het werk. 6 Plan meer rust in en spendeer minder tijd op social media. 7 Maak een rustgevende playlist op Spotify. 8 Zoek de lach; humor helpt en ontspant (zie boekentips). 9 Weet dat het normaal is om klachten te ervaren, ook als die later ontstaan. 10 Geef het tijd en vertrouw op je herstel. Boekentips De klap te boven Huub Buijssen Wanneer je lichaam nee zegt Gabor Maté Traumasporen Bessel van der Kolk De mythe van normaal Gabor Maté Humor als verpleegkundige interventie Marcellino Bogers en Fransiska Kleijer ROUW & TRAUMA
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=