Verhalen uitwisselen “Als mantelzorger ben ik nauw betrokken bij mijn moeder die in De Haven woont. De taken die ik uitvoer zijn: het tweewekelijks verschonen van haar bed, de gehele was verzorgen en het keukengedeelte schoonhouden. Ik doe haar bankzaken, verzorg samen met haar de post en geef haar advies over allerlei zaken. Daarnaast ondersteun ik haar bij onzekerheden en kleine calamiteiten. Het leek me goed om ervaringen uit te wisselen met andere mantelzorgers. Het programma ‘Zin in mantelzorg’ paste daarom goed bij mij. Eén van de avonden was het thema ‘Verlies’. Dat onderwerp sprak mij aan, omdat ik het daar zelf nooit over wil hebben. Het bleek heel goed te zijn om dat toch te bespreken. Juist doordat je met mensen samen bent die in een vergelijkbare situatie zitten, kun je dat soort lastige onderwerpen behandelen. Mijn visie op mantelzorg is niet veranderd, maar het was goed om met elkaar verhalen uit te wisselen. Ik blijf deze taak uitvoeren, met heel veel liefde voor mijn moeder van wie ik zielsveel hou.” Geerda van Diermen, mantelzorger van haar moeder, Tini van de Groep-Floor Zeg maar eens nee “Mijn beide ouders hebben zorg nodig. Mijn vader woont in De Haven. Voor hem regel ik de financiën en de boodschappen als mijn zus niet kan. Bij mijn moeder, die thuis woont, doe ik van alles in en om het huis. Ik heb me ingeschreven voor ‘Zin in mantelzorg’ omdat ik op zoek was naar herkenning en ervaringen van andere mantelzorgers. Daarnaast wilde ik ook leren nee te zeggen. Ik voelde me dan ook erg aangesproken tijdens de avond die ging over ‘Geven en ontvangen’. Toen ging het over de balans tussen mantelzorg en privé. Dat gaat hier wel eens mis. Zeg maar eens nee tegen je ouders met een hulpvraag… Ik ben dankzij ‘Zin in mantelzorg’ anders tegen mantelzorgtaken gaan aankijken. Ik weet nu dat je ook wel eens nee mag zeggen, al is en blijft dat erg lastig. Ik raad iedereen aan om zich in te schrijven, als er weer een ronde komt. Het is zo verhelderend!” Ingmar van Oosterom, mantelzorger van zijn ouders, Leen en Betsy van Oosterom Goede wisselwerking “Tot afgelopen maart woonde mijn moeder bij mij in huis. Toen deed ik 24/7 de mantelzorg voor haar. In de laatste jaren met de uitmuntende ondersteuning van de wijkverpleging en fysiotherapie vanuit De Haven en mijn jongste zus. Dit was mogelijk dankzij een voortreffelijke werkgever die thuiswerken faciliteert en oog heeft voor mantelzorgers. Nu ze in De Haven woont, hoef ik niet meer 24/7 mantelzorg te leveren. Maar het betekent niet dat ik alleen nog maar kopjes koffie ga drinken. Dagelijks ga ik naar haar toe. We kijken samen het Journaal of ik lees wat voor en we bespreken samen de dag tijdens het koffiedrinken. Daarna breng ik haar naar bed, verzorg de voeten, geef oogdruppels en medicatie en leg haar kleding voor de volgende dag klaar. Met de ‘BEA’ (een soort sta-op-lift) kan ik haar eenvoudig in haar appartement verplaatsen. Mijn jongste zus wipt overdag bij haar aan en verzorgt de was. Krachtbron Tijdens de ‘Zin in mantelzorg’-avonden sprak het onderwerp ‘Verlies’ mij erg aan. Voor bewoners van De Haven geldt dat, menselijkerwijs gedacht en gesproken, dit verpleeghuis hun laatste woonadres op aarde is. Het kan voorkomen dat je als mantelzorger, in alle aandacht voor de mantelzorg aan je naaste, daaraan voorbij schiet. Het hoeft geen zwaarmoedig onderwerp te zijn, want de Heere heeft ons een toekomst vol van hoop beloofd (Jeremia 29:11). Samen hebben we geluisterd naar het lied van Sela: ‘Een toekomst vol van hoop’. We hebben ook besproken wat onze krachtbron is, aan de hand van een voorwerp dat we hadden meegebracht. Ik had een Bijbel meegenomen. Zorgen voor elkaar is een belangrijk thema in de Bijbel. In dit verband staat een veelzeggende tekst in 1 Timotheüs 5:8 (BGT): ‘Iemand die niet wil zorgen voor zijn familie, en zelfs niet voor zijn eigen ouders, die is geen christen. Zo iemand leeft nog slechter dan een ongelovige.’ Ik heb door het programma ‘Zin in mantelzorg’ ervaren dat je de mantelzorgtaken kunt uitvoeren in een goede wisselwerking met de medewerkers en vrijwilligers. Voor mij geldt dat ik niet meer 24/7 actief hoef te zijn, je mag ook op momenten loslaten. En ook dat het door het zorgpersoneel zeer gewaardeerd wordt als je mantelzorgtaken, zoals het naar bed brengen, blijft uitvoeren.” Tijmen Jan Koelewijn, mantelzorger van zijn moeder Loes Koelewijn-Heuveling Scan de QR-code en beluister ‘Toekomst vol van hoop’. 22 23
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=