had gekregen. Toen mijn man wegviel, bleef ik alleen achter. Er gebeurde veel. In deze periode ben ik ook in Spakenburg komen wonen. Toen mijn zus ernstig ziek was, vroeg ze mij of ik voor haar man wilde zorgen als zij was overleden. Zo werd de relatie met mijn zwager intensiever nadat zij stierf. Van het een kwam het ander, en na een tijdje zijn we getrouwd. We trouwden in Kaatsheuvel en vierden onze bruiloft in de Efteling.” Het echtpaar ging aan de Waterhoen wonen. Haar man Jan overleed twaalf jaar geleden, ze is nog enkele jaren alleen in het huis blijven wonen. Daarna verhuisde ze naar de aanleunwoning aan Op de ree. Daar woont ze nu nog zelfstandig, ondanks diverse gebreken en de diagnose vasculaire dementie. Herinneringen ophalend vertelt ze over haar ouderlijk huis: “Ik kom uit een gezin met zestien kinderen. Met zo’n groot gezin, moet je allemaal een steentje bijdragen. Ik heb altijd hard moeten werken. Mijn moeder was een liefdevolle en gelovige vrouw. Ik ben zo dankbaar dat ik haar als moeder had. Als we gelovig zijn, dan hebben we het goed. Dan komen we straks Thuis. Je hoort wel, ik heb heel wat achter de rug. Maar het was een rijk en liefdevol leven. Dat blijkt wel uit het feit dat ik vorige week op mijn verjaardag overladen ben met tekeningen van de kleinkinderen. Ik ben heel dankbaar.” Omdat ze mensen om zich heen nodig heeft, is mevrouw Zwaan bijna nooit alleen. Op maandag, woensdag en donderdag bezoekt ze Dagcentrum In de Luwte. Daar krijgt ze tussen de middag een warme maaltijd. Mevrouw Zwaan helpt dan graag mee. Aardappelen schillen doet ze met veel plezier. Om vier uur gaat ze naar huis, en dan krijgt ze ’s avonds nog een maaltijd. Hier zorgt de zorgmedewerker voor die dan even bij haar langskomt. “Soms geef ik wel aan dat ik bij In de Luwte al zoveel heb gegeten, maar ik moet toch altijd nog even een broodje eten. Met jam of kaas, waar ik zin in heb.” Dochter Nel vult aan: “Moeder heeft de neiging om maaltijden over te slaan. Wij willen graag dat ze niet alleen snoept, maar ook gewoon een gezonde maaltijd tot zich neemt. Daarom komt de wijkverpleging altijd even, zodat ze rond etenstijd iets eet.” Er zijn vier zorgmomenten per dag. ’s Morgens krijgt ze hulp bij het aankleden en wassen, al wil mevrouw dat liever niet. Gedurende de dag krijgt ze hulp bij de maaltijden. Zo wordt er op de dagen dat ze niet naar In de Luwte gaat, een maaltijd voor haar meegenomen en opgewarmd. En ’s avonds wordt ze ook weer geholpen bij het naar bed gaan. Deze hulp laat ze moeilijk toe. Nel: “Ze kan heel boos worden, dat komt door haar ziekte. Eerder was ze nooit zo. Maar nu kan ze het ons en de zorgverleners soms heel lastig maken. Het komt voor dat ze daardoor niet de zorg krijgt die ze nodig heeft.” Medicijnen krijgt mevrouw Zwaan van de verpleegkundigen. Er is een kluis in haar woning waarin de medicijnen zijn opgeslagen. De verpleegkundigen zorgen ervoor dat ze de juiste medicijnen op het juiste moment inneemt. Op dinsdag en vrijdag is Daniëlle van de Geest, thuisondersteuner van De Haven, een dagdeel bij haar in huis. Daniëlle zorgt voor de huishouding en voor structuur in de dag. Waar mogelijk laat ze mevrouw Zwaan meehelpen: “Ze geeft bijvoorbeeld de bloemen water of ze gaat stoffen.” De twee hebben het heel gezellig. “Soms ontbijten we samen”, vertelt Daniëlle. “Op vrijdag lunchen we vaak ook samen. We gaan dan wel eens saZorgtechnologie De inzet van zorgtechnologie zorgt ervoor dat ouderen zelfstandiger blijven en er minder gevraagd wordt van de professional. De Haven werkt bijvoorbeeld met: De Medido: een automatische medicijndispenser. De medicijnen komen op het juiste tijdstip uit het apparaat. Zo hoeft de verpleegkundige niet naar de cliënt toe om de medicijnen te geven. Pakt de cliënt de medicijnen niet, dan gaat er een seintje naar de wijkverpleging en gaan ze alsnog even langs. Alarmering en woningtoegang: vanaf dit jaar werkt De Haven samen met Zinnovators. Cliënten van de wijkverpleging kunnen de wijkverpleging alarmeren via hun pols- of halsalarm. Dit systeem heeft ook mogelijkheid tot bijvoorbeeld dwaaldetectie. De medewerker van de wijkverpleging kan via de digitale sleutelkluis naar binnen, zodat de cliënt niet zelf de deur hoeft te openen. Beeldschermzorg: soms is de inzet van een expert nodig, bijvoorbeeld bij wondverzorging. De wondverpleegkundige hoeft in dat geval niet altijd mee naar de woning van de cliënt, maar kan in De Haven meekijken via een scherm en de smartglasses van de verpleegkundige ter plaatse. Volledig Pakket Thuis “Met zo’n groot gezin, moet je allemaal een steentje bijdragen” 44 45
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=