cTc Lustrummagazine 2024

1

2 Snerttocht 7 januari 2024

3 cTc Fietsen en de AVG: KLIK HIER

4 Advertentie Advertentie

5 Van de redactie et zal je niet zijn ontgaan; cTc bestaat 10 jaar. We hebben de speciale lustrumkleding kunnen aanschaffen en het gezellige lustrumfeest op de Nedereindse Berg ligt een paar weken achter ons. Tijd voor de volgende mijlpaal: het lustrummagazine! In deze eenmalige en daarom unieke uitgave een keur aan artikelen. Het merendeel bij elkaar geschreven door de redactie en van beeldmateriaal voorzien door onze fotoredactie. Er zijn ook artikelen geschreven door andere leden; wij zijn jullie eeuwig dankbaar! Nadat het idee om een magazine te maken was geboren, volgden diverse besprekingen om met elkaar te bepalen waarover de verhalen moesten gaan. De drie disciplines moesten natuurlijk in beeld komen, evenals enige historie over hoe cTc ooit is begonnen. Ook ontstond het idee enkele leden te vragen een bijdrage te leveren. Hoe dat in het vat is gegoten, kom je al lezende tegen. Onze belangrijkste boodschap is dat cTc een bloeiende vereniging is met een gemoedelijke sfeer waarin we elkaar tegenkomen op onze gedeelde liefde voor sportief fietsen ofwel: twee wielen, één passie. Of je nu graag in het bos fietst, op gravelpaden, op de weg of combinaties daarvan. We wensen je een aantal genoeglijke leesuurtjes toe! Redactie Lustrummagazine: fotoredacteuren Frank Barendsen en Albert Klingenberg; redacteuren: Juanita Robles de Medina, Judith Smits en Rita Verduin (Albert en Rita tevens vormgeving). H

6 Colofon Bij het maken van dit tijdschrift hebben we hulp gekregen van veel cTc’ers. Onze speciale dank gaat uit naar: schrijvers Marieke Desmense, Diane van der Sanden, Elke Schemmann, Roy Sijgers, Jeroen Snijders en alle leden in de rubrieken ‘nomen est omen’ en ‘vier wielen, één passie’; iedereen die we konden interviewen; alle kapiteins die onze vragenlijst invulden en verder: Laura Scheffer (verkoop advertenties); Kees Lamberts (cijfers en lijstjes); Saskia Boesveldt e.a. (foto’s), Harry Vernooij, Robert Winder (video’s); Boukje de Haan (liaison communicatiecommissie); Laureen Geuther (liaison MTB); Simon Siahaya, Ruud Timmermans en Arthur Wiltink voor alle hulp bij de communicatie en stimulerende feedback voorafgaand aan het ter perse gaan van ons geesteskind. Artikelen 12-16 cTc oprichters aan het woord 20-23 Tien jaar mountainbiken 24 Workshops – Van slimmer presteren tot doelen stellen 26-29 De magie van GRVL 32-36 cTc verenigingsweekenden 42-47 Terugblik op het lustrumfeest 49-53 De evolutie van het racen 56-59 Niet door rood – Groepsinterview met alle voorzitters 60-61 Infographic ledenopbouw per 1 juli 2024 63-65 Welkom nieuwe cTc leden 66 cTc Lustrum playlist op Spotify 69-75 Kapiteins bij cTc 78-79 The making of… de maandmail 80-83 Trainers en trainingen – Interview met enkele trainers

7 Rubrieken en meer 2-3 Snerttocht 2024 5 Van de redactie 8-9 De voorzitter schrijft (en blijft…) 10 Nomen est omen – de naam is een voorteken 11 TI(E)Neke Tjepkema 17 Camille van der HarTEN 25 Paulien KoeTEN 37 Nicky BoerTIEN 48 Jasper van ZanTEN 54 MaarTEN van Elst 55 Jochem LuijTEN 62 Jan-MaarTEN Prevoo 68 Rinda den BesTEN 77 Hans & Natasha LogTENberg 18 Vier wielen, één passie – cTc families 18-19 Pascal & Ronald Hommelberg 30 Simone van Leeuwen & Ton Cremers 31 Rinda den Besten & Remco Dolstra 39 Ruud Timmermans & Geertrui Klostermann 41 Roy & Luc Sijgers 67 Paul Lith & Franca van de Loo 84-85 Kees Lamberts, Frank Barendsen & Roy v/d Werff 38 Die vermaledijde virtual partner - column Truus Stuur 76 Memory lane 87 Tenslotte

8 “cTc heeft een uniek DNA” Roy Sijgers

9 De voorzitter schrijft (en blijft…) jaar cTc Fietsen. Van een kleine club fanatiekelingen tot een bloeiende vereniging met alweer 230 leden. Begonnen op de racefiets en inmiddels ook actief op de mountainbike en de gravelbike. Dit jaar vieren we ons tweede lustrum. Met de allereerste leden en een aantal oprichters nog steeds als lid van de verenging. En met een uniek DNA. Een vereniging zonder jeugd en wedstrijdsport en tegelijk geen toerclub! Fanatisme, plezier en veiligheid vormen nog altijd de basis van onze vereniging. Snelle groei, de bijzondere COVID periode en een verbreding van ons aanbod lijken de basis alleen maar sterker te hebben gemaakt. Medio april hadden we een groepsgesprek met de oprichters van de vereniging en de vier voorzitters die de vereniging heeft gehad. De geschreven weergaven daarvan kun je elders in dit magazine lezen. Wat mij in het bijzonder is bijgebleven van het gesprek is de liefde voor de vereniging, voor de fietssport en voor omgaan met de uitdaging in het leven die alle aanwezigen nog steeds uitstraalden. Een hele fijne sfeer waar je elkaar stimuleert om beter te worden en helpt als het nodig is. Soms vergeten we, in de waan van de dag, het slechte weer of een net iets te steile helling, wel eens waarom we fietsen bij cTc zo leuk vinden. Ik hoop dat dit magazine een permanente bron van inspiratie wordt voor alle (oud)leden van de vereniging en voor mensen die belangstelling hebben om met ons mee te fietsen. Een aanmoediging om jezelf te blijven uitdagen. Een herinnering om oog te blijven houden voor de mooie omgeving waarin we mogen fietsen. En indien nodig ook een uitnodiging om elkaar te helpen als het even niet gaat zoals je wilt. Of dat nou op de fiets is of daarbuiten. Ik wens je veel plezier en inspiratie toe bij het lezen van dit magazine. Roy Sijgers – RACE + GRVL Lid sinds 2017 Vrijwilliger: bestuur, wegkapitein, Voorheen indoor- & workshoporg. 10

10 Nomen est omen ocht je in een (ver) verleden een gymnasium hebben bezocht of alleen de cursus ‘Latijn voor brugklassers’ volgde, dan weet je wellicht nog dat ‘nomen est omen’ Latijn is voor ‘de naam is een voorteken (omen)’. Romeinen meenden dat iemands naam iets zei over diens lot. Tegenwoordig wordt het nog gebruikt als de achternaam van iemand overeenkomt met diens beroep, zoals: Sabine Uitslag die voorzitter is van de Vereniging van Huidtherapeuten, Kwaliteitsslager Van Ham of dichter bij huis: Ronald van der Heide die graveltrainer is bij cTc. Onder het motto Nomen est omen vonden wij (of eigenlijk secretaris Kees Lamberts) een aantal leden dat het woord ‘tien’ of het Engelse ‘ten’ in zijn of haar voor- of achternaam heeft. Je ontmoet hen op verschillende plaatsen in dit magazine. *** M

11 TI(E)Neke Tjepkema Lid sinds 2020 - RACE jaar geleden kocht ik mijn eerste racefiets en ik had het virus direct te pakken. Fietsen is voor mij alles in één: buiten zijn, sporten, hoofd leegmaken, wind in je haren, gezelligheid en niet te vergeten appeltaart met slagroom. Ik kan me een leven zonder niet voorstellen. Door een nomadisch bestaan was ik nooit eerder lid van een club, maar daar kwam verandering in toen dat leven minder nomadisch werd en ik de zomers in Utrecht woon. Lid worden van cTc was een beetje bij toeval: ik woon in Utrecht-Oost, dus Kampong is lekker dichtbij. Het bleek een prima keuze. Vanaf de eerste keer dat ik meereed voelde het goed. Fijne mensen en het gevoel van welkom-zijn. Bij deze club wilde ik horen! Nu, na 4 jaar, is dat gevoel alleen maar sterker. Ik voel me thuis in Utrecht en lid zijn van cTc heeft daarbij geholpen. Bedankt cTc! 35

12 “We deden vooral wat leuk en verbindend was” Ronald Hennekes

13 cTc oprichters aan het woord Interview: Judith Smits & Juanita Robles de Medina Geschreven door Judith, lid sinds 2023 e vier oprichters van cTc kunnen niet ontbreken in dit lustrummagazine. Judith en Juanita interviewden de oprichters van cTc tijdens een groepsinterview dat deels IRL en deels online plaatsvond. Logistiek gezien was het een uitdaging om de vier oprichters van cTc bij elkaar te krijgen op één avond in Utrecht. Gelukkig stelde redacteur Rita haar huis beschikbaar en daardoor was het mogelijk dat ook twee mensen uit het hoge noorden met aan huis een bakkerij (Saskia Boesveldt en Heinz Schiller) konden aansluiten via Teams. Anneke de Joode en Ronald Hennekes zaten bij Rita aan tafel. Dit geldt ook voor redacteuren Judith en Juanita. Het werd een hybride reünie. Tour for Life Het begon met de Tour for Life. Saskia en Heinz wilden die tocht in 2011 fietsen, maar kregen het beoogde team van acht tot negen mensen niet bij elkaar. Na een oproepje kwamen er wat mensen bij en via de sportschool waar Saskia en Ronald spinninglessen gaven, kwamen ze in contact met Maud die weer een vriendin was van Anneke, die in 2009 de Tour for Life had gefietst. Anneke was destijds op zoek naar een trainer om deel te nemen aan dit soort tochten. Ze verbaasde zich erover dat er geen trainingsprogramma’s te vinden waren. Ze besloot om zelf een trainersopleiding bij de NTFU te doen. Start van cTc Na die Tour for Life ontstond het idee om ook anderen te gaan trainen. Zo ontstond het Cycling Training Center in 2012, aanvankelijk niet als vereniging maar als bedrijf. Hier viertal koos voor binnen trainen op spinningfietsen in de winter en buiten trainen in de zomer, op basis van de trainingsprogramma’s van Anneke. Vrij snel daarna besloten Heinz en Ronald om gediplomeerd Trainer 3 te worden via de NTFU. Ronald: “Aan het begin was het de combinatie met spinning.” Heinz: “Die spinningfietsen zijn vrij rap ingeruild voor WattBikes omdat je daarmee veel gerichter kunt trainen voor buiten. D

14 Al snel bleek dat er mensen waren die het hele jaar door wilden fietsen. En toen stelde Boukje de Haan de vraag: ‘Kunnen jullie niet een fietsclub oprichten?’ Boukje woonde naast Ronald en werd een van de eerste cTc-leden.” Oprichting vereniging De vereniging werd op 5 maart 2014 opgericht. In die periode kwamen ook andere fietsverenigingen in Utrecht op zoals CS30. De oprichters gebruikten het geld dat ze hadden ingelegd voor het bedrijf als startkapitaal voor de vereniging. Saskia: ‘We begonnen met zo’n 40, 50 mensen.” De aftrap was bij Olympos waar ook de spinningruimte was. Het begon met zondagmiddagritten. Saskia: “We merkten al vrij snel dat we met verschillende snelheden moesten werken.” De dinsdagavond was de trainingsavond. Saskia was druk met de website en social media, Heinz was de penningmeester, Anneke trainer en Ronald naast trainer ook voorzitter. Bindend element Was er een toekomstvisie? Ronald: “We deden vooral wat leuk was. Ik heb het bindende element altijd van belang gevonden. Er komen mensen met bepaalde kenmerken bij zo’n club. We wilden ons richten op mensen die de lol van het fietsen wilden hebben, maar die zich niet op wedstrijden wilden richten.” Heinz: “Het was een combinatie van trainen en mooie tochten maken. En er moest ruimte zijn voor spontaniteit. Dat als iemand iets bedacht voor een mooie tocht, dit ook mogelijk was.” De sfeer die er was, zorgde voor mond-tot-mond reclame en dit zorgde voor groei. De oprichters zochten ook samenwerking. Het idee was om als vereniging onder Kampong te vallen. Ronald: “We zijn een tijd aspirant-lid geweest van Kampong. Maar er was destijds wat animositeit tussen de Kampongverenigingen onderling. Uiteindelijk is in een ledenvergadering unaniem besloten om geen lid te worden.” Wat wel bleef, was de relatie met Floris, de beheerder van het cricket clubhuis. Anneke: ”In het begin was er geen plek om binnen te zitten. Floris verstond ‘onze taal’, vond ons gezelschap leuk.” Ronald: “Het gebouw konden we gelukkig handhaven, want het is belangrijk ook een fysieke plek te hebben.” Ledengroei Hoe zijn jullie gegroeid qua leden en waarom wilde je groeien? Saskia: “Je hebt een bepaalde omvang nodig, anders worden de fietsgroepjes te klein en ontstaan er vervelende situaties als niet

15 “Het was een combinatie van trainen en mooie tochten maken” Heinz Schiller iedereen dezelfde snelheid heeft. Organische groei en de mondtot- mond-reclame werkten eigenlijk het beste. En ik was veel bezig met social media. We zijn meteen actief geworden op Instagram en Facebook. Hoe is het nu? Alle oprichters verhuisden naar plaatsen buiten Utrecht. Anneke was de eerste in 2017 maar bleef lid. Ronald verhuisde in 2019 en is ook nog lid. Saskia en Heinz verhuisden weer wat later naar Groningen en zegden hun lidmaatschap op. Wordt er nog gefietst? Saskia: “Ja, ik fiets naar het station in Baflo. Verder zijn de fietsen de deur uit.” Heinz: “Ik heb nog een WattBike waar ik laatst weer op ben gaan trainen.” Saskia: “We hebben allebei een aantal fysieke klachten gehad. . Daarbij ben ik een bakkerij begonnen waar ik 60 à 70 uur per week werk En we hebben honden, dus we kunnen ook niet zomaar uren weggaan. Anneke doet sinds 2018 aan triathlon. Anneke: “Ik fiets dus nog wel. Maar ik heb de laatste jaren wat fysieke kwaaltjes gehad waardoor het fietsen minder gaat. En na fysieke malheur is het vervelend om steeds opnieuw te moeten beginnen.” Ronald: “Ik ben altijd blijven fietsen. Ik ben in 2021 op mijn toerfiets naar Santiago de Compostela gereden en ik gravel veel. Op het moment ben ik herstellende van ziekte. Ik hoop de Stelvio for Life te gaan doen en daarbij hoop ik ook Heinz en Anneke mee te krijgen. Het is in ieder geval een mooi vooruitzicht.”

16 Bij het eerste lustrum van cTc in 2019 dat als motto ‘La dolce vita’ had, werden de oprichters in het zonnetje gezet en werden ze alle vier tot lid van verdienste benoemd. Tips voor cTc Zijn er nog suggesties voor cTc? Ronald: “Ik zou het leuk vinden als er ook wordt gekeken naar de pluriformiteit van de vereniging. Hoe kun je ook voor jongeren interessant zijn? En kan cTc meer een mix worden van de samenleving?” Op de vraag of Saskia en Heinz, ooit zulke fietsgenieters, het fietsen niet missen, is het antwoord helder: “We hebben een ander leven nu. We volgen cTc via de socials en als we een foto zien van bijvoorbeeld al die cTc’ers bij de Snerttocht, dan genieten we daar echt van.”

17 Camille van der HarTEN Lid sinds 2016 – RACE + GRVL Vrijwilliger: bestuurslid (2019 - 2021) waarvan 1 jaar penningmeester, wegkapitein sinds 2021 o’n 10 jaar geleden herontdekte ik het (race)fietsen. Via Kampong Cricket kwam ik in 2016 in contact met cTc. De club wilde aansluiten bij Kampong en ik was vanuit Kampong betrokken bij de gesprekken. Een match met Kampong kwam er niet; cTc is op eigen kracht verder gegaan, en hoe! Gelukkig is het Cricket Pavillion het thuishonk gebleven. cTc is een leuke wielerclub. Het ledenaantal is verdrievoudigd sinds ik lid werd, maar de unieke sfeer is behouden gebleven. Er zijn veel verschillende type fietsers lid; er is voor iedereen wel een groep te vinden om mee te fietsen, of je nu een snelle fietser bent of meer houdt van een ‘chille’ rit. Ik vind het prima om vanuit Zeist eerst een warming-up te hebben van negen kilometer, om vervolgens aan te sluiten bij één van de cTc ritten. Z

18 Vier wielen, één passie amilies bij cTc – het merendeel van de cTc leden is ‘alleen’ lid van cTc en andere huisgenoten of gezinsleden zijn lid van andere clubs, of niet. Er zijn ook leden die tezamen met een familielid of partner lid van zijn van cTc. Door het magazine heen kun je met enkele van hen kennismaken, te beginnen met de familie Hommelberg. *** Pascal & Ronald Hommelberg Lid sinds 2019 ~ Pascal (rechts op de foto) - RACE Lid sinds 2020 ~ Ronald – RACE en ook MTB maar niet bij cTc Vrijwilliger: Pascal is wegkapitein F

19 e hebben als tweelingbroers enkele gedeelde interesses. Wielrennen is een voorbeeld. Halverwege de jaren ’90 werden we allebei tegelijkertijd bevangen door het fietsvirus, we waren 15. Omdat we elkaar niet wilden beïnvloeden, gingen we onafhankelijk van elkaar op pad om onze eerste racefiets te kopen. We kwamen - natuurlijk - terug met precies hetzelfde merk en model fiets: een Gazelle Vuelta, in jawel… dezelfde kleur! Toen hebben we er maar een andere kleur stuurlint om gedaan. Onze eerste vakanties zonder ouders vonden plaats op deze fiets. Bergop, harkend met 42 voor en 25 achter en daarna zwabberend naar beneden. Wielrennen in de bergen is het leukste dat er is. Helaas doen we dit veel te weinig. Door de jaren heen hebben we veel op afstand van elkaar gewoond, maar ondertussen vonden we elkaar vaak en zeker voor een leuke fietsrit! Nu wonen we sinds een aantal jaar weer bij elkaar in de buurt in Utrecht. Ik (Pascal) ben lid geworden van cTc in het voorjaar van 2019, om andere fietsfanaten te leren kennen en leuke routes te ontdekken in de toen nog onbekende omgeving voor mij. cTc is de fijnste fietsclub waar ik tot nu toe lid van ben geweest: heel gemoedelijk, laagdrempelig, met veel mogelijkheden om te trainen en er zijn gave fietsweekendjes! En ik (Ronald) ben ook lid van cTc…alleen ben ik er dus veel te weinig…en tja, als ik een béétje mee wil komen met mijn broer zal daar toch verandering in moeten komen. En inderdaad, het is er gezellig genoeg voor. En dan binnenkort maar weer eens met mijn broer de bergen in! W

20 Tien jaar mountainbiken Een gesprek met Reinart Koops Geschreven door Diane van der Sanden - lid sinds 2017 jaar geleden stond het mountainbiken nog in de kinderschoenen bij cTc, maar nu is het een bloeiende tak binnen de club. Vanaf het prille begin is Reinart betrokken bij deze ontwikkeling. Hij vertelt over de start van de mountainbiketak, memorabele momenten en de toekomst van het mountainbiken bij cTc. Reinart is sinds 2014 lid van cTc. Daarvoor was hij actief bij een andere club waar hard rijden de norm was en kamikazeachtige acties niet werden geschuwd. "Je hoeft niet autistisch te zijn om hard te kunnen rijden, maar het helpt wel," grapt Reinart over zijn tijd bij het anarchistische Ledig Erf. Hij zocht echter iets socialers en vond dat bij cTc, waar afwisselende routes werden gereden. Gebroken dak De start van Reinarts liefde voor mountainbiken was letterlijk een klap. Tijdens een voorjaarsweekend in Monschau reed een van zijn clubgenoten de parkeergarage uit zonder rekening te houden met de hoogte van het dek. 10

21 ”Je wordt één met het landschap” Reinart Koops "Een enorme knal volgde toen hij de hoogte van het parkeerdek verkeerd inschatte," herinnert Reinart zich. "Het dak van de auto ontzet, de fietsendrager in stukken, en erger nog, de racefietsen van Henk en mij totaal geplet." Met hun racefietsen geruïneerd, vonden ze een fietsenmaker die nog twee oude mountainbikes had. "De liefde bloeide snel op. Na een half uur mountainbiken wist ik het al, dit is het voor mij." De mountainbiketak bij cTc Reinart was er vanaf het begin bij. Samen met Anneke de Joode, Judith Sloot en René Agelink vormden zij de eerste mountainbiketak. "Vaak waren we maar met zijn tweeën, maar dat weerhield ons er niet van om te mountainbiken," vertelt hij. Ze begonnen klein, maar met een duidelijke focus op zowel sportieve prestaties als plezier. Elk jaar groeide de groep. "Het ging bij ons om de sportieve prestatie én om de lol die je met elkaar had. Dat betekende ook dat je op elkaar wachtte na een klim of afdaling en elkaar hielp na een lekke band." Sfeer De sfeer bij de mountainbiketak van cTc is volgens Reinart open en gezellig. "We rijden volgens het SUST-principe: Samen Uit, Samen Thuis." Het draait om gezamenlijkheid en plezier, met een gezonde dosis sportiviteit. Er worden meerdere tempo's per rit aangeboden, zodat iedereen mee kan doen op zijn of haar niveau.

22 Memory lane Reinart beleefde veel bijzondere momenten met de cTc-mountainbikers. “Een van de meest memorabele ervaringen was ons weekend bij La Chouffe," herinnert hij zich. "We streken na de rit neer in het plaatselijke café voor een Chouffe. Ondertussen waren de racers druk bezig hun fietsen te prepareren, hun tenues klaar te leggen en de morgenrit door te nemen. Wij namen er nog een, bespraken onze mooiste ritten en lieten ons de volgende dag graag verrassen." Een ander onvergetelijk moment was het Limburg-weekend. “Tijdens deze tocht moesten we meerdere keren stoppen om lekke banden te repareren. Meer dan tien lekke banden hadden we die dag," lacht Reinart. Ondanks de pech bleef de sfeer goed. “cTc’ers helpen elkaar altijd.” MTB training Ede - 2024

23 Toekomst Voor Reinart ligt de toekomst van mountainbiken bij cTc in het behouden van de kernwaarden van de club: sportiviteit en gezelligheid. Hij ziet het niet zitten om veel groter te groeien, mede door de toegenomen drukte op de trails. "Groter groeien als cTc hoeft voor mij niet. Belangrijker is de kernwaarden van cTc in ere te houden." Diverser Hij hoopt dat de club diverser wordt in de toekomst. "Nu is het een wat elitaire, hoogopgeleide, witte mensenclub. Daar ligt wel een uitdaging voor de club," zegt hij. Daarnaast zou een eigen clubgebouw met een technische werkruimte een mooie toevoeging zijn. “Als je van natuur, avontuur en een beetje adrenaline houdt, raad ik mountainbiken aan. Je wordt helemaal één met het landschap. Geen tijd om te denken of te praten wanneer je slingert tussen de bomen door, de heuvels op en af. Mountainbiken is dan volkomen zen."

24 Workshops Van slimmer presteren tot doelen stellen Geschreven door Elke Schemmann - lid sinds 2023 met bijdrage van Boukje de Haan - lid sinds 2014 e organiseren niet alleen prachtige trainingen en (wekelijkse) clubritten, maar regelmatig ook workshops en clinics. De workshopcommissie zorgt voor een gevarieerd aanbod, geschikt voor gravel, race en mountainbike. Onze workshops zijn leerzaam, leuk en een perfecte gelegenheid om clubgenoten beter te leren kennen in gewone kleding. Misschien spreek je iemand uit een andere bloed- of tempogroep! De workshops worden soms geleid door externe experts, en soms door ervaren cTc-leden. Bijna elk jaar organiseren we populaire workshops over sportvoeding, trainingsschema’s en fietsonderhoud. Ooit waren GPS-workshops favoriet, maar tegenwoordig heeft iedere cTc-er dit onder de knie. Recent hadden we een sportkennisquiz van de Slimmer Presteren Podcast, een motiverende clinic met een sportpsycholoog over doelen stellen, en een praktische workshop bij Trek Bikes over het verhelpen van lekke banden en andere kleine problemen. Naast workshops organiseren we ook clinics. We hebben genoten van een BMX-clinic en twee baanwielrennen-clinics in het Velodrome in Amsterdam. Met het volgende lustrum in zicht, staan er nog vele interessante workshops op de planning voor de komende vijf jaar. Doe mee en beleef het plezier! W

25 Paulien KoeTEN Lid sinds 2018 – Race + GRVL Vrijwilliger: 100+-ritten en lid racecommissie i! Ik ben Paulien, ben nog geen ‘ten’ jaar lid maar wel al een respectabele vijf jaar fietsend bij deze club fietsfanaten! In 2002 gestart op een Koga met een uitvouwbare landelijke fietskaart op zak. Knooppunten volgen, georganiseerde toertochten fietsen. cTc-bekendheid Erny1 was er regelmatig bij. In 2016 een Canyon aangeschaft met een Garmin op het stuur. Strava-account aangemaakt en niet lang erna: lid van cTc. In theorie nu elke week kunnen genieten van de groepsdynamiek op de fiets! Uit de wind houden of gehouden worden, samen sneller zijn dan individueel. Babbelen op de fiets (over fietsen) of evengoed in stilte in treintje mooie landschappen doorkruisen. Wegkapitein worden, 100+ routes aandragen, 100+ coördinatie, cTc verenigingsweekenden edities 2020 t/m 2023 organiseren (het Coronavirus beproefde ons geduld). Daarna door cTc besmet met het gravelvirus. En voor je het weet alweer een feesttaart bakkend voor het lustrum. Nog vele jaren cTc, proost! 1 Erny Blonk H

26 De magie van GRVL Geschreven door Jeroen Snijders, lid sinds 2023 omaar een kort gesprek bij de koffieautomaat op het werk: • “Gravelen? Dat is toch door het bos rijden met zo’n fiets met racestuur en dikke banden?” • “Zoiets. Zoals Microsoft’s Copilot het samenvat: ‘Gravelbiken biedt de vrijheid om zowel op de weg als off-road te rijden en is een geweldige manier om de wereld op twee wielen te verkennen!’ ‍♂️” • “Die kom ik weleens tegen in het bos; altijd vriendelijk groetend.” Gravel Code Regel één van de Gravel Code luidt dan ook: ‘Be nice, say hi’. We hebben nog twee andere regels: Enjoy nature (respect voor de natuur) en Stay on Track (gebruik alleen toegestane paden). We willen immers niet dat anderen ons zien als asociale wielrenners. Er is al genoeg discussie over het inperken van vrijheden voor fietsers in het bos. Vrijheid is mijn inziens het kernwoord voor gravelaars: even de stad, verkeer en familie ontvluchten, zonder beperkt te worden door (on)mogelijkheden van de fiets. Z

27 cTc-introductie Jeroen Op 10 december 2022 maakte ik voor het eerst een proefrit met de cTc-gravelgroep. Ik had dat najaar de smaak van fietsen te pakken gekregen; maakte een à twee ritjes per week over fiets-, grind- en vooral bospaden van zo’n 50 kilometer. Toen nog op mijn stalen toerfiets waar ik 35mm gravelbanden op had gelegd. Zo’n proefrit bij een club leek mij een goede manier om te beoordelen of ik serieuzer door wilde gaan met deze hobby, of aansluiten bij een vereniging wat voor mij zou zijn en of ik dan ‘ook maar een fiets met een krom stuur zou aanschaffen?’. In de omgeving van Utrecht bleek cTc de enige fietsclub met structurele gravel-ritten en zonder harde eisen qua soort fiets. Hoewel het een barre rit was, en het water in mijn bidon bevroren was, smaakte dit naar meer. Tweedehands gravelbike Twee weken later, op Tweede Kerstdag, heb ik een tweedehands gravelbike van Marktplaats geplukt. De verkoper was er na twee ritten achter gekomen dat ‘het avontuur’ toch niets voor hem was; hij reed toch liever vier keer per week hetzelfde rondje op zijn aerobike. Tja, niet iedereen wil de wereld verkennen… Bikepacking weekend GRVL - 2024

28 Gravel bij cTc Buiten het zomerseizoen plant de gravelcommissie van cTc elke twee weken een gravelrit op zaterdag. De ene keer vanuit Utrecht (naar het Gooi of Utrechtse Heuvelrug), de andere keer een tocht elders in het land. Dat kan een tocht zijn die is georganiseerd door een andere wielervereniging of een mooie route die is gevonden door een cTcgravelaar. Groepen Sinds dit jaar zijn er drie groepen Superchill, Chill en Spdy. Hoewel de indeling op papier op snelheid is, draait het in de praktijk vooral om conditie en techniek: hoe goed zijn de deelnemers in remmen en optrekken, wortels ontwijken en door de modder baggeren, aan het begin en tegen het einde van de tocht. Conditieopbouw Eens per twee weken een cTcgravelrit is natuurlijk niet voldoende om een goede conditie op te bouwen of te behouden. Zeker bij Spdy zie je dat de meeste gravelaars een intrinsieke motivatie hebben om (veel) te fietsen. Veel en lang fietsen, al dan niet in combinatie met bikepacking, is dan ook een terugkomend onderwerp.

29 Google maar eens op: Italian divide, The Capitals, Green Divide, Flatlands300, Limburg200. Uitstapjes Waar de wegritten voor mij als sport/training voelen, voelen de cTc gravelritten voor mij als ‘mini uitstapjes’ met een focus op het sociale aspect: het uitwisselen van ervaringen, bespreken van fietsuitdagingen en een goede stop met koffie en - al dan niet zelfgebakken – versnaperingen en dat alles gecombineerd met een mooie uitdagende rit in de natuur. Gravelen draait immers om het genieten, vrijheid en verkennen van de wereld.

30 Vier wielen, één passie - De schuur staat vol Simone van Leeuwen & Ton Cremers ~ ook bekend als Tony Mcaroni Lid sinds: 2019 – RACE + MTB Vrijwilliger: wegkapitein (Ton) oen we elkaar leerden kennen studeerden we beide in Maastricht en fietsten we allebei niet! Achteraf is dat natuurlijk jammer gezien de mooie omgeving. De fietsgekte is langzaam gegroeid. Eerst de racefiets. Ton het liefst in bergen, Simone op het vlakke. Toen de mountainbike met als hoogtepunt een mountainbiketrip in het Atlasgebergte (Marokko), maar ook op de vakantiefiets samen naar Santiago de Compostela. Onze schuur staat dan ook behoorlijk vol. Ook onze kinderen (van 8 en 10) nemen we jaarlijks mee op een meerdaagse tocht op de fiets met Pasen. Zo hebben we al mooie avonturen meegemaakt en heel wat van het land gezien. Dit jaar zijn de eerste bergjes beklommen in de buurt van Nijmegen! Fietsen met cTc is er dit jaar nog niet zo veel van gekomen, dat kwam niet alleen door de regen. Ton was hard aan het trainen voor de marathon, inmiddels is dit doel behaald. Dus hopelijk volgen er nog heel wat (zonnige) ritjes deze zomer. T

31 Rinda den Besten & Remco Dolstra Lid sinds: 2015 – RACE + MTB Vrijwilliger: Remco - lid bestuur 2020-2023 inda was als wethouder Sport in Utrecht al jaren druk met het fietsen, maar dan aan de beleidstafel, om grote rondes naar Utrecht te halen. De Giro, Tour en Vuelta zijn er allemaal gekomen, maar zelf fietsen deed ze niet. Omdat we het fietsen al jaren op de voet volgden en zelfs samen naar de Tour de France gingen in onze vakantie, bedacht Remco een mooi cadeau toen Rinda veertig jaar werd. Hij regelde bij Jan Janssen, voor ons allebei onze eerste echte racefiets. Persoonlijk ingemeten door Jan, in België, die dacht... ‘Ik moet het nog zien...’ Maar dat was een goede zet. Er volgden jaren van fietsplezier, met cTc, solo, maar steeds vaker ging ook op vakantie de racefiets mee. Remco werd actief in het bestuur en Rinda volgde vele trainingen, met vrienden en zelfs met dochter Floor op de MTB. Mooie herinneringen hebben we aan de 100+ en de zomeravondtochten, de vriendschappelijkheid, goede sfeer, sociaal en samen fietsen, met een biertje na afloop. Op naar de volgende tien jaar! R

32 “Hi! Tip: inschrijving voor het fietsweekend in april is nu open. Sstt..... Nog niet algemeen gedeeld. Deelname op volgorde van inschrijving. Ik keek net toevallig! Leuk als er wat vrouwen bij zijn. Ga je mee? Groet, Paulien” cTc verenigingsweekenden Geschreven door Juanita, lid sinds 2018

33 as een paar maandjes lid en na bovenstaand Whatsappje van Paulien meldde ik me aan voor het verenigingsweekend van april 2019. Geen idee of ik het allemaal wel bij kon benen of wie de anderen waren, maar de vraag van Paulien trok me over de streep. Ik had geen vervoer, maar kon carpoolen met ene Harry waarmee ik de dagen tot vertrek innig appcontact onderhield. Harry was een mountainbiker die ik nog nooit van dichtbij had gezien, maar ik werd zeer warm onthaald, ook door de andere twee carpoolers. We hadden de grootste lol tijdens de autorit; niet alleen kreeg ik heel veel informatie over voorgaande jaren, ook nam ik kennis van een aantal verhalen met een wat meer juice-achtig karakter. Ze vertelden me dat met de komst van de mountainbikers bij cTc er behoorlijk wat meer leven in de brouwerij was gekomen: “Racefietsers zijn zo serieus!”. Ik moest dan ook zeker een keer mee met hen om het zelf eens te proberen. En wist ik al dat de MTB-afdeling ook zelf weekendjes organiseerde? “Die zijn hartstikke leuk!” Dat jaar hadden we sneeuw in april, maar dat mocht de pret niet drukken. Gelukkig was er onderweg ook ruimte voor Kaffee mit Kuchen (het was in de Eifel) wat zorgde voor de broodnodige nieuwe energie, want er werd stevig doorgefietst over de Duitse heuvels en de pijp was al behoorlijk leeg. Zo doen we dat bij cTc, lol hebben maar wel serieus meters maken. En ook al kende ik van tevoren niet veel mensen, na afloop was dat compleet anders. Dus na dat ontzettend leuke weekend was ik verkocht en de twee keren daarna (met twee Coronajaren ertussen) zat ik zelf in de organisatie, samen met onder andere Paulien die zich ook liet overhalen. Zo verdween de oude garde en stond de nieuwe aanwas alweer klaar. Dat betekende dat er veel geregeld moest worden: locatie zoeken, routes maken, recepten googelen, boodschappen doen. Die eerste jaren werd er zelf gekookt om de kosten zoveel mogelijk te drukken. P

34 Alle deelnemers droegen hun steentje bij door tafels te dekken, af te ruimen en af te wassen. Ook dat jaar in Baraque de Fraiture was er sneeuw, maar in 2023 hadden we dan eindelijk stralend weer op een fantastische locatie in diezelfde Ardennen. De organisatie werd groter (gravel kwam er ook bij) en voor het eerst hadden we een compleet avondprogramma met een echte pubquiz. En wat niet veel mensen weten - want die gingen naar bed - er werd die avond ook nog gedanst in de kelder van de locatie.

35 Het organisatiestokje werd daarna overgedragen naar een nieuwe groep enthousiaste vrijwilligers. In 2024 gingen we voor het eerst naar een all-inclusive fiets- hotel in Winterberg. Nog steeds met hetzelfde budget en diezelfde cTc-spirit, maar ook met veel nieuwe gezichten en de grootste groep in jaren.

36 Ook dit jaar in Winterberg moesten we de elementen trotseren: regen! sneeuw! kou! Willem2! Maar zoals na regen altijd zonneschijn komt, was dat dit jaar ook het geval. Er kon toch volop worden gefietst. En voor diegenen die de regen of sneeuw wilden ontlopen was daar natuurlijk de mogelijkheid om mooie wandeltochten te maken. Ter afsluiting op zondag was er koffie met heerlijke appeltaart! Het was weer geweldig. Opvallende tendens door de jaren heen: voorheen werd het verenigingsweekend gebruikt om in vorm te komen voor de voorjaarsklassiekers, tegenwoordig gaan sommige deelnemers van tevoren al op hoogtestage! Je wilt er tenslotte niet afgereden worden door je medefietsers… 2 Willem Mulder - MTB

37 Nicky BoerTIEN Lid sinds 2019 – MTB an jongs af aan heb ik al gefietst: eerst rondom huis en later naar school. Heerlijk vond ik dat, wind door de haren en gaan. Met mountainbiken kan ik mijn voorliefde voor fietsen én het bos combineren. Bij cTc heb ik een leuke club mensen gevonden die én graag fietst én dit graag combineert met een terrasje. Ideaal! Het mountainbiken heeft zich de laatste jaren steeds meer ontwikkeld van ‘fietsen door het bos’ naar trails met ook technischer stukken erin. Zelf ben ik minder van het downhillen maar ook de tracks in Nederland zijn technischer geworden en dat maakt mountainbiken leuk en afwisselend. Een blijvertje voor mij! *** V

38 Die vermaledijde virtual partner Geschreven door Truus Stuur, lid sinds Corona eb jij hem ook? Een virtual partner die meefietst op jouw Garmin? En die letterlijk áltijd eerder klaar is? Tijdens een recente cTc rit kwam hij ter sprake. We waren het er samen snel over eens dat onze virtual partner een ‘hij’ is. En dat het een asociale rotzak is die altijd de snelste moet zijn. En dat noemt zich partner. Hij kan zichzelf beter virtual asshole noemen. Een waardeloze partner is het, die vermaledijde virtual partner. Een egocentrische klootzak met zijn boodschap: ‘Virtual Partner has finished’. Wij verzuchtten collectief: “Kon ik er maar van af.” Maar de virtual partner laat zich niet wegsturen. Er was tot voor kort geen enkele mogelijkheid om hem te elimineren, ongeacht het type Garmin. Maar… beste mederijder en -sters: hij kan sinds kort onschadelijk gemaakt worden. JEUH! Het komt eenvoudigweg neer op het geheel verwijderen van de Virtual Partner. Onderstaande instructie is om het scherm aan én uit te zetten voor de Edge 830 | 1030 | 1030 Plus. Bij de Garmin 530 kan het niet en werkt alleen de VP snelheid verlagen in de te rijden koers. • Selecteer Menu • Selecteer Instellingen • Selecteer Activiteitenprofielen • Selecteer een activiteit (maakt net uit welke) • Selecteer Gegevensschermen • Blader door de bestaande gegevensschermen om te zien of Virtual Partner ertussen staat • Als Virtual Partner inderdaad in de lijst staat o Selecteer Virtual Partner o Selecteer ‘Wis’ en bevestig Gegevensscherm verwijderen: OK • Als Virtual Partner NIET in de lijst staat: o Selecteer Voeg nieuw toe o Selecteer Virtual Partner o Selecteer de checkbox o Selecteer Wis en bevestig Gegevensscherm verwijderen: OK. Toedeledokie Virtual Partner! Ik geef toe, het is nogal omslachtig. Tussen alle instructies die ik online vond, stond nog een andere briljante tip: ‘Neem een Wahoo…’ H

39 Vier wielen, één passie De fiets gaat mee Ruud Timmermans & Geertrui Klostermann Beide RACE + GRVL, Geertrui dat laatste niet via cTc Lid sinds: 2015 (Ruud) en 2019 (Geertrui) Vrijwilliger: Ruud: voorzitter van 2019-2023, wegkapitein en organiseert graag, bijvoorbeeld het lustrum ij ons is in eerste instantie hockey de verbindende factor geweest. We leerden elkaar kennen bij een vriendin van Geertrui en een mede-hockeybestuurslid van mij (Ruud). In 2015 hebben we samen de eerste Tour d’Utrecht gefietst. Sindsdien fietsen we geregeld rond Utrecht en gaan de fietsen vaak mee op vakantie. In 2015 werd ik lid van cTc om me voor te bereiden op de 150 kilometer toertocht van de Amstel Gold Race. Toen ik een paar jaar later voorzitter werd, schreef ik Geertrui in als lid om haar te enthousiasmeren voor fietsen. Bij cTc trainen we samen in de winter core-stability en Wattbike en in het voorjaar doen we mee aan de donderdagtrainingen op de weg. Ik rijd vaak mee op de dinsdagritten en 100+ (zondag lukt vaak niet vanwege hockey), niet alleen als fietser maar ook als wegkapitein. We fietsen nog steeds ongeveer één keer in de twee weken samen, op de racefiets of op de gravelbike. Die laatste zorgt ervoor dat we in de winter blijven doorfietsen tenzij er sneeuw en ijs ligt, hoewel dat laatste vooral voor mij geldt. We genieten van fietsen in het Limburgse land omdat de stukken vlaai daar zo groot zijn, en gaan eens per jaar naar mijn broer Erik in Frankrijk om de heuvels van de Morvan gedrieën te verkennen. Fietsen blijft zo in de familie! B

40 Advertentie

41 Roy & Luc Sijgers Vader – 55 Zoon - 19 Lid sinds: 2017 (Roy) en 2023 (Luc) Vrijwilliger: Roy: wegkapitein en voorzitter cTc vanaf november 2023. Verleden: organisatie indoortrainingen en workshops en bestuurslid technisch n 2019 ontstond het plan om samen ‘naar oma’ in Borne te fietsen, een afstand van 135 kilometer. Het werd een topdag, die het begin inluidde van meer gezamenlijke fietsavonturen. Luc studeert inmiddels in Delft en roeit bij Laga, dus samen fietsen is over het algemeen iets voor de vakantieperiode geworden. Vorig jaar lekker bloktrainingen doen samen in aanloop naar de Laga drielandentocht in Limburg. Die konden we samen rijden omdat Roy ook oud-lid is van Laga. Tijdens die trainingen is ook het plan opgevat om samen de cTc ritten te rijden in de zomer. Luc is toen ook cTc lid geworden. We doen voornamelijk mee aan de raceritten en afgelopen winter ook een keer samen meegereden met gravel tijdens de snerttocht. We delen een fanatisme om beter te worden in de sporten die we doen. I

42 Een beeldverslag Lustrumfeest - 22 juni 2024 door Frank Barendsen, lid sinds 2022 (RACE + GRVL) en Albert Klingenberg, lid sinds 2018 (RACE + GRVL) Terugblik op een mooi feest voor jong en oud! Welkom met zelfgebakken taart

43 Blijwilligers

44 Jong geleerd!

45 Oud gedaan!

46 Toespraken

47 Eten & drinken Bekijk alle feestfoto’s HIER

48 Jasper van ZanTEN Lid sinds 2018 - GRVL Vrijwilliger: lid van de gravelcommissie en gravelkapitein k ben begonnen met spinnen in de sportschool. Na twee jaar heb ik in een opwelling een racefiets gekocht. In eerste instantie heb ik veel alleen gefietst, maar op enig moment ontstond de behoefte aan te sluiten bij een club omdat het mij ook leuk leek om in groepsverband te fietsen, die club werd dus cTc. Ik heb veel meegereden met de racegroep op zondag. Op een van die ritten kwam ook het gravelen ter sprake. Na een keer te hebben meegereden, heb ik eigenlijk niets anders meer gedaan. Ik hou ervan om mijn grenzen te verleggen en dat uit zich in het rijden van veel kilometers en het maken van hele lange ritten. Een voorlopig hoogtepunt is mijn deelname in juli, samen met een vijftal andere cTc’ers, aan The Capitals3 in Spanje. 3 The Capitals: ultra-cycling gravel event I

49 De evolutie van het racen Hans Thomassen vertelt Geschreven door Rita Verduin, lid sinds 2021 et gesprek met Hans vindt plaats in Bunnik, in Hans’ serre waar de regen in fel staccato als een mitrailleur op het glazen dak klettert. Aan de opname van het interview heb ik niks, de wolkbreuk overstemt alles. Gelukkig heb ik aantekeningen gemaakt. Hans: “Ik fietste altijd alleen, tot ik in 2018 een loopbaantraject deed bij Diederik van Dorth en hij me overhaalde om een keer mee te fietsen bij cTc. In 2019 werd ik lid, vanaf 2022 ben ik wegkapitein en in 2023 kwam ik als voorzitter in de racecommissie.” De grootste verandering sinds de nieuwe verenigingsstructuur en de oprichting van de racecommissie is dat we afstapten van drie keer achter elkaar dezelfde route H

50 ”Droom : fietsend gezond blijven” Hans Th. rijden en nu iedere week een andere route rijden. De opzet is simpel: iedere week rijden we in een andere windrichting vanaf Utrecht gerekend en iedere snelheid heeft zijn eigen afstand, zodanig berekend dat iedereen op ongeveer dezelfde tijd terug is bij Kampong. De tweede verandering is dat we de dinsdagavondrit, die ooit bedoeld was als herstelrit op 28 kilometer kruissnelheid, hebben veranderd naar diverse snelheden. Voor de snellere goden is 28 te langzaam en hun ‘sleuren op kop’ gaf regelmatig gemopper van anderen. Dat is met verschillende snelheidsgroepen opgelost en nu is iedereen hopelijk tevreden. Over de drie-ritten-achter-elkaar werd al langer geklaagd en zeker met de voortgaande ontwikkeling dat steeds meer racers navigatie op hun fiets hebben, is afwisselen van de routes goed te doen. De wijzigingen bevallen goed. Het was wel even doorwerken om het aantal routes uit te breiden en ook om ze in vier verschillende afstanden beschikbaar te hebben.

51 De derde verandering is dat we nu in het lente-/zomerseizoen op de donderdag structureel een trainingsblok aanbieden. Daarmee doen we meer recht aan de T van cTc. De racecommissie is als volgt samengesteld: • Mark van der Kooij en ik: regelen de wegkapiteins en sturen aan, Mark regelt bovendien Cyql • Routecommissie: Renzo Degenaar, Gerrit van Voorst en ik. Ruud Timmermans en Randy Beumer zijn back-up • 100+-ritten: Paulien Koeten • Vertegenwoordiger van de trainers: Arno Versteeg. De commissie komt twee keer per jaar bijeen, waarbij we de planning en andere zaken die aandacht vragen bespreken. Zo bespraken we de laatste keer een hitteplan. In 2023 bleek daar behoefte aan te bestaan, want we reden twee 100+-ritten onder extreem warme omstandigheden. We hebben nu 28 verschillende routes beschikbaar. We proberen met de planning en de aard van de ritten rekening te houden met de seizoenen. Zo nemen we in de lente een bloesemrit op in de planning en vermijden we in de winter pontjes omdat je dan te veel verkleumt. Renzo heeft de routes van 32+ nog nagekeken en aanpassingen gedaan omdat die groep het liefst lange stukken rechtuit rijdt.”

52 We komen te spreken over de verschillende afdelingen bij cTc. Ik wil graag weten of er verschil is in cultuur of mentaliteit. Hans: “Ik zou zeggen, met het gevaar van generaliseren, dat racers wat gedisciplineerder zijn. Komt misschien ook door het karakter want zij zijn mijns inziens over het algemeen wat minder uitbundig. MTB’ers zijn over het algemeen wat avontuurlijker, gaan van de gebaande paden af en laten zich ook meer horen. Die houden wel van een feestje, getuige de gezamenlijke fietsweekenden in het voorjaar. Gravelaars zitten er tussenin. Maar pin me er niet op vast, er zit natuurlijk ook verschil tussen racers onderling. Rita: “Denk je dat fietsen voor veel mensen de eerste liefde is of is fietsen meer een tweede keuzesport omdat andere sporten te veel blessures geven?” Hans: “Ik denk dat fietsen voor veel oudere leden een tweede liefde is en dat voor onze jongere leden het fietsen meer hun eerste sport is. Hoewel ik dat niet zeker weet. Ikzelf ben overgestapt van hardlopen naar fietsen, vanwege veel blessures bij het hardlopen. Later heb ik nog een tijdje kwarttriatlons gedaan. Fietsen kun je prima lang volhouden hoewel je wel gericht je conditie moet bijhouden als je ouder wordt.

53 Voor mij persoonlijk is 28-30 prima te doen en voor 30-32 moet ik mijn best doen. Als er in de 3032 groep 32+’rijders meegaan, besluit ik meestal om lekker met 28-30 mee te rijden. Die snelle jongens rijden ongewild harder en voortdurend ‘tempo’ roepen is niet zo mijn ding. Deze oude man moet er dan 85 kilometers volle bak achteraan en daar moet ik maar net zin in hebben.” Waar Hans absoluut zin in had, is de lange fietstocht naar Santiago de Compostela die hij samen met cTc’er Gerrit van Voorst nog zou gaan ondernemen toen ons gesprek plaatsvond. Inmiddels is deze heroïsche tocht met succes volbracht. Hans heeft een verslag ervan bijgehouden in de app Polarsteps. Hans beoefent bij cTc de disciplines RACE + GRVL

54 MaarTEN van Elst Lid sinds 2021 - MTB Vrijwilliger: boskapitein, MTB trainer2, lid MTB-commissie ountainbiken is mijn passie. Tussen de bomen door, lekker in de natuur bezig zijn. Bij voorkeur in het buitenland maar op de Utrechtse Heuvelrug heb ik ook een brede glimlach op mijn gezicht. Ik houd van technische trails rijden, features analyseren, dromen-durven- doen, hoe vet is dat! Samen segmenten overwinnen maakt alles nog leuker. Dat is ook waar cTc voor mij voor staat: in clubverband gezellig fietsen, en bij behoefte, al dan niet georganiseerd of spontaan, werken aan het verbeteren van vaardigheden. Niet competitief maar genoeg aanbod om je te ontwikkelen, op elk niveau. So…. Let’s go! M

55 Jochem LuijTEN Lid sinds 2021 - MTB Vrijwilliger: boskapitein an coronafietser tot Bartje200 deelnemer; zo zou ik mijn mountainbikecarrière in één zin samenvatten. Hoewel ik in een ver verleden veel op de racefiets zat (en nog veel langer geleden op de BMX), sportte ik inmiddels voornamelijk nog in de sportschool. Toen die tijdens COVID dicht moesten, heb ik besloten het mountainbiken eens te proberen. Fietsen op de weg was in mijn verre herinnering niet spannend genoeg, sorry racers . Aangezien ik direct verknocht was en ik de aan- en verkoop van drie verschillende mountainbikes in twee jaar tijd toch aan mezelf moest verantwoorden, besloot ik eind 2021 lid te worden van cTc. Dat lidmaatschap wakkerde mijn enthousiasme alleen maar verder aan: ik vind ’t superleuk om met gelijkgestemden samen te fietsen en om van anderen te leren. Beter te worden in wat ik doe, en wie weet: ook anderen wat te kunnen leren op termijn. V

56 Niet door rood Groepsinterview met alle voorzitters Interview: Judith & Rita Geschreven door Judith n het tienjarig bestaan van cTc kende de club vier voorzitters. Met z’n vieren reflecteren de voorzitters op de vereniging. Hoe cTc in coronatijd bijna een toerclub dreigde te worden en hoe het tij weer keerde. Ook wordt duidelijk hoe de sterk de invloed van Saskia nog steeds is: ‘Nee, niet door rood want dat mag niet van Saskia.’ De verdeling in jaren: 1. Ronald Hennekes 2014-2016 2. Saskia Boesveldt 2016-2019 3. Ruud Timmermans 2019-2023 4. Roy Sijgers 2023-heden Wat was de reden om voorzitter te worden van cTc? Ronald: “Ik vond het leuk om te doen. Het kwam zo uit.” Saskia: “Ronald stopte en iemand moest het doen. Toen ben ik het gaan doen. Er moest continuïteit zijn. Voorzitter-zijn is op zich niks voor mij. Van nature ben ik introvert. Maar ik wilde mijn liefde, plezier en passie voor het fietsen overbrengen en ik wilde graag de vereniging verder uitbouwen.” Ruud: “Toen Saskia wegging, zat ik al in het bestuur als penningmeester en ik vond het leuk in het bestuur. Ik merkte dat ik het prettig vond dat er naar me werd geluisterd. En ik sprak ineens meer mensen.” Roy: “Ruud deed een oproep. Ik heb er even over nagedacht want er was een groot ledenverloop geweest tijdens corona. Tegelijk had het bestuur mooie plannen om het wielrennen weer centraal te zetten. Ik dacht: ‘Ik kan weglopen of ik kan het van Ruud overnemen.’ Dat laatste heb ik gedaan.’ Ruud en Roy vertellen dat tijdens corona het trainingselement wegzakte omdat er simpelweg geen groepen bij elkaar mochten komen. Ruud: “Henri van der Vegt verzorgde nog wat trainingen en hij bedacht ook steeds originelere I

57 opdrachten om toch training te kunnen geven. Desondanks was er een groot verloop. Later lag de focus meer op gewoon een rondje rijden als het uitkomt. Maar dat moest dus anders.” Saskia: “Zo, dus cTc was bijna een gewone toerclub geworden?” Saskia vindt trainen het allerleukste wat er is. “Je wordt er echt beter van.” Ronald en zij legden de focus sterk op trainingen en ze gaven ook bijna alle trainingen zelf. Dat is kwetsbaar. Toen de club groter werd, gingen ze trainers opleiden. En daarna kwam ook het besef dat het goed zou zijn lid te worden van de NTFU zodat deelnemers en trainers ook verzekerd zijn voor als ze iets overkomt tijdens een training. Het feit dat hierdoor mensen 35 euro extra lidmaatschap moesten betalen, heeft een grote verschuiving teweeggebracht. Niet iedereen wilde dat betalen. Inmiddels zijn er weer nieuwe trainers opgeleid en voor de veiligheid zijn er afgelopen jaar ook veel wegkapiteins opgeleid. Roy: “Ik vind het gaaf om te zien dat er op zo’n training op donderdag gewoon 20 leden staan.”

58 Alle voorzitters vinden unaniem dat veiligheid voorop staat. Ronald: “Ik ben blij te horen dat die focus op veiligheid nog springlevend is.” Roy vertelt dat de invloed van Saskia op dat vlak ook nog goed merkbaar is. Regelmatig hoort hij nog bij een verkeerslicht: ‘niet door rood rijden want dat mag niet van Saskia.’” Ruud: “Ik ben ontzettend trots op onze leden. Meer dan de helft draagt ook als vrijwilliger bij aan de club.” Roy: ”Bij de laatste NTFUledenmonitor kregen we een 8,5. Er werden 40 verbeterpunten genoemd waarvan er niet één dubbel was. Dat is toch wel een teken dat we niet veel dingen missen. Verder doen leden leuke, spontane dingen zoals bijvoorbeeld 800 kilmeter gaan gravelen in Spanje.” Zijn er zaken die je achteraf gezien anders had willen doen? Saskia: “Ik kijk met veel plezier terug op het opbouwen van de club. Wij zaten in een fijne, opbouwende fase waarin we van alles konden introduceren. We deden ook van alles met communicatie en het ontwerpen van clubkleding. Dat alles kon, was fantastisch. Er zijn wat mij betreft geen dingen die ik anders had willen doen.” Ronald sluit zich daarbij aan: “Het verliep allemaal organisch.” Saskia: “Als het niet op passie of plezier kon, dan deed ik het niet.” Ruud zegt dat het bestuur achteraf gezien in de coronatijd misschien wat meer had kunnen bedenken om toch te kunnen blijven fietsen. Ruud: “Hoewel Henri dus echt zijn best heeft gedaan om steeds iets te bedenken zoals bijvoorbeeld mindful fietsen.” Er is vervolgens enige discussie tussen de voorzitters over wie nou eigenlijk het eerste lid was van cTc. Giel Hanraets of Boukje de Haan? Giel claimt lid nummer één te zijn, maar volgens Saskia is het toch echt Boukje. Ronald: “Wat ik grappig vind, is dat whatsappgroepen die we toen hebben bedacht nog steeds bestaan. Mijn favoriet is het fietscafé. We hebben destijds gezegd dat je daar alles in mag zeggen en dat gebeurt ook. Het gaat ook opvallend veel over voetbal en ook alle nieuwtjes rondom het Eurovisie Songfestival is een jaarlijks café-hoogtepunt.” Memorabel noemen de voorzitters het slot van de 24 uur waarin de exclusieve verkoop van een zwart cTc-shirt open stond. Ronald: “Binnen een uur waren er al 20 verkocht.” Saskia: “Bij iedere vergadering kregen we minimaal een keer de slappe lach.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=