42 TIJDSCHRIFT VOOR BEGELEIDINGSKUNDE PRAKTIJK EN PROFESSIONAL weer naar nieuwe ervaringen om ze op basis daarvan aan te vullen en preciezer te formuleren. Tien begeleidingskundige principes Bovenstaande werkwijze heeft geleid tot tien principes als richtlijn voor ons handelen rond het vraagstuk van drijfveer en context. Ze vertolken essentiële uitgangspunten waar we als begeleidingskundigen telkens weer naar terugkeren en op koersen. Principes fungeren als heuristieken bij het navigeren in complexe situaties waarin het lang niet eenduidig is wat te doen en te laten. Met behulp van de principes stellen we reflectieve vragen bij ons handelen. Hieronder zullen we ze een voor een bespreken en ‘laden’ met betekenisvolle ervaringen. Principe 1: Ontmoeten in professionele contexten De filosoof Martin Buber (2003) maakt onderscheid tussen de ik-jij-relatie en de ik-het-relatie. In de ik-jij-relatie is de wereld één in de tegenwoordigheid Bovenstaande exemplarische ervaring toont de spanning tussen drijfveer (motivatie, verlangen, zingeving bij de verpleegkundige) enerzijds en context (financiën, logistiek, administratie en systeem van de ziekenhuisorganisatie) anderzijds. Onze bijdrage vanuit de begeleidingskunde aan hernieuwde zingeving in de verpleegkundige beroepsgroep richt zich op het leren hanteren van dit spanningsveld tussen de intrinsieke motivatie tot zorgen en de systeemsturing van kostenefficiëntie en administratieve kwaliteitsbeheersing. Werkwijze Als auteurs maken we deel uit van een vakgroep van begeleidingskundigen in het ziekenhuiswezen. We komen vier keer per jaar bijeen om ervaringen uit te wisselen en inzichten te delen. Die gesprekken hebben in een hermeneutische cirkelbeweging (Figuur 1) geleid tot een aantal principes die richtinggevend zijn voor ons werk. Vanuit die principes keken we Figuur 1 | De hermeneutische cirkelbeweging tussen ervaringen en principes. Ervaringen Principes
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=